دخترک ناتوانی که دانشمند فضا شد

دخترک ناتوانی که دانشمند فضا شد
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در حالی که در این هفته، روز جهانی زن جشن گرفته می شود، در بسیاری از نقاط دنیا دخترها از حق آموزش محرومند. در آموزشگاه “ هپی چاندرا” در کامبوج این دیوار فرو میریزد و سنت ها عوض می شوند.

در حومه این شهر، بیشتر مردم از فروش گل یاس ارزاق می کنند و فقر آنقدر در کامبوج فقر آنقدر شدید است که دختران از هشت سالگی به کار گمارده می شوند. اما “شریا” که یتیم است، بجای کار به آموزشگاه “هپی چاندرا” فرستاده شده تا در آنجا از او مراقبت شود. برادرش می گوید:

“او را به “هپی چاندرا” فرستاده ام چون نمی توانم از او مراقبت کنم. پول ندارم و او ضعیف و بیمار است. امیدوارم در مدرسه از او مواظبت کنند.”

نیمی از جمعیت کامبوج زیر هجده سال است. این کشور نود درصد روشنفکرانش را در کشتارهای خمر سرخ که دو میلیون نفر را به قتل رساندند، از دست داد. با کمبود معلم، مدارس تا پنجاه شاگرد را در هر کلاس جای می دهند، اما “هپی چاندرا” که شش سال پیش توسط فرانسوی ها ساخته شده، جایی دیگر است.

این آموزشگاه پانصد و هشتاد شاگرد دارد که سی و یک نفرشان دختر هستند. خوابگاه هم دارد و اولویت را به کودکان بی بضاعت می دهد.

گروه کثیری از دختران در کامبوج قربانی ازدواجهای اجباری و انواع اجحافهای اجتماعی هستند. این مدرسه نه تنها از حقوق آنها دفاع می کند، بلکه برای آینده کامبوجی پر رونق آماده اشان می سازند.

کودکان در مدرسه سه بار غذا می خورند و انواع خدمات پزشکی مثل واکسن و دارو در اختیارشان است. “ چاندرا” یعنی: آسمان و ستاره ها“، نام دختر یکی از بنیانگذاران این پروژه. مدیر مدرسه می گوید:

“دیدار دو زن ایجاد این مدرسه را ممکن ساخت: یکی از آنها زمین آن را به ما داد. این ملاقات توسط دختر کوچکی ترتیب داده شد که اکنون نام او بر این آموزشگاه گذاشته شده است.”

برای آنکه دختر ها بتوانند به مدرسه بیایند، ان جی او ها مزد از دست رفته آنها را که کمتر از یک یورو در روز است، به خانواده هایشان می دهند. گاه به آن کیسه ای برنج و روغن خوراکی هم اضافه می کنند.

هرسال یکصد کودک به تعداد شاگردان مدرسه اضافه می شود. سال آینده، مدرسه جدیدی ساخته خواهد شد. “هپی چاندرا” نمونه ای است برای تمام آموزشگاههای منطقه. اگر تعداد دختران در مدارس، شاخصی برای آزادی و دموکراسی در کامبوج باشد، آموزش دختران چالشی بزرگ برای کشور است.

آموزش زنان در نروژ

نابرابری در آموزش خاص کشورهای در حال توسعه نیست. در جوامع غربی هم این عدم تعادل وجود دارد.

مرکز “رناته” در شهر “تروندهایم” و در دانشکده فنی به ابتکار وزارت مساوات نروژ ایجاد شده است. هفت کارمند این مرکز بدون وقفه در جستجوی ایده هایی هستند که دختران را به دنیای علوم و فنون علاقمند کند. مدیر مرکز می گوید:

“هرچند نروژ یکی از آزادمنشانه ترین کشورهای جهان است اما هنوز تعداد دختران در رشته های فنی کمتر از پسران است. هنوز دختران ما در رشته های سنتی دخترانه فعالترند.”

او و همکارانش فهرستی از شخصیت های نمونه درست کرده اند. اینها به کلاسهای درس در مدارس می روند و صحبت می کنند.

یکی از این نمونه ها، آیدا اگلن است که در حال گذراندن دوره دکترایش در تکنولوژی در یایی است. او مرتبا به کلاس دوم این مدرسه سر می زند تا ببیند حضورش چه تاثیری بر انتخاب آتی این کودکان خواهد داشت. او می گوید:

“من این رشته را تصادفا انتخاب کردم ؛ به همین دلیل می دانم چقدر مهم است که کودکان از ابتدا بدانند چه گزینه هایی در اختیارشان است.”

بی شک، این دختران آینده پر چالشی در پیش روی دارند بویژه اگر بخواهند در زمینه های علوم و تکنولوژی فعالیت کنند.

استفاده از کسانی که می توانند نمونه دیگران باشند، برای جذب دختران به علوم تجربی مهم است.

دانشمندی بلند مرتبه در لندن

برخی زنان توانسته اند مرزهای دنیای مردان را بشکنند. دکتر مگی پو کاک یک دانشمند بلند مرتبه فضا است که علوم و تجربه اش را به نسل جدیدی از علاقمندان انتقال می دهد. با او در لندن ملاقات کردیم. دکتر پوکاک می گوید:

“از وقتی یادم می آید می خواستم کارشناس فضایی شوم. کارتونهای فضا را نگاه می کردم و میخواستم روزی پا جای پای نیل آرمسترانگ و یوری گاگارین بکذارم”.

“اگر خواستی داشته باشید، بخواهید به آن برسید و فرصتها را از دست ندهید، می بینید چه کارها می توانید بکنید. شما هم می توانید مثل من به آنچه می خواهید برسید.”

“در ابتدا وقتی من، دختری سیاهپوست با ناتوانی مادرزادی در درست نوشتن، می گفتم می خواهم کارشناس فضایی بشوم، همه با تعجب نگاهم می کردند، اما از این سه کاستی عمده، ناتوانی در نوشتن از همه دشوارتر بود. “

“مگی کوچک لندنی که نمی توانست بنویسد، به کاخ ملکه انگلستان دعوت شد تا به او معرفی شود…. اولین چیزی که ملکه به من گفت این بود که چکاره ام. گفتم کارشناس فضا و او با آن لهجه مخصوصش گفت: اوه”.

“فکر می کنم بسیاری از دختران علوم فضایی را حیطه پسر ها تلقی می کنند بخصوص اگر جوان و زیبا و جذاب باشند. باید آنها را تشویق کرد. فکر می کنند دانشمند مردی مسن و خاکستری و ژولیده است.”

“در حال حاضر زندگیم بخاطر دختر کوچکم در حال تحول است. سعی می کنم درس علومم را با تحقیقاتم و دخترم ترکیب کنم. چالش بزرگی است.”

“چرا انقدر با هم می جنگیم؟ بر سر مذهب، بر سر نژاد، بر سر زمین، بر سر نفت..اما اگر از بالا نگاه کنید، جهان خلقت انقدر بزرگ است که گویی جنگهای ما بر سر یک برگ است. پس بیایید یکدیگر را بیشتر دوست داشته باشیم.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سال تحصیلی افغانستان بدون حضور بیش از یک میلیون دختر آغاز شد

ماکرون وعده داد مفهوم «رضایت» را به تعریف تجاوز جنسی در قوانین فرانسه بگنجاند

«دانشگاه‌های خصوصی نمی‌خواهیم»؛ دانشجویان یونان خشمگین از تصمیم پارلمان با پلیس درگیر شدند