پس از حادثه کشتار هفت نفر در شهرهای تولوز و مونتوبان توسط یک فرد وابسته به گروههای بنیاد گرا، نیکولا سارکوزی رییس جمهوری فرانسه از اعمال قوانین مجازات جدید برای افرادی نام برد که از سایتهای اینترنتی وابسته به گروههایی با عقاید افراطی استفاده می‌کنند و یا سفرهای طولانی مدت به مناطقی دارند که این گروهها در آنجا مستقر هستند.
خبرنگار یورونیوز از مسئول اتحادیه اروپا در بخش مبارزه با تروریسم می‌پرسد، چه تعدادی از جوانان اتحادیه اروپا به مناطق قبیله‌ای نشین در پاکستان و افغانستان سفر داشته و یا دارند؟
ژیل دو کرچوف، مسئول اتحادیه اروپا دربخش مبارزه با تروریسم در پاسخ به این سوال گفت: «آمار و ارقام دقیقی ندارم. می‌توانم بگویم تقریبا چند صد نفر البته اگر بخواهیم درباره تمامی کشورهای اتحادیه اروپا صحبت کنیم.»
وی همچنین در مورد ارتباطات جوانان با گروههای افراط گرا از طریق سایتهای اینترنت گفت: «متاسفانه اینترنت یکی از محل‌های اصلی رشد و پرورش ایدئولوژی‌های فراط گرایی است. چیزی که تقریبا شایع است و تروریست‌ها قربانیان خود را در این مکان شکار می‌کنند. آن هم از راههایی که آنها هیچگاه به عواقب بلند مدت عمل خود نمی‌اندیشند. بنابراین نمایش پیامدهای منفی اقدامات تروریستی تاحدی از جذب مخاطب از سوی این سایت‌ها جلوگیری می‌کند و این چیزی است که پلیس باید در این زمینه عملکرد خود را توسعه بخشد.»
حملات تروریستی هفته گذشته در شهرهای تولوز و مونتوبان تنها پنج هفته پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه صورت گرفت.
آثار روانی قتل های محمد مراح بر جامعه فرانسه
قاتلی که دوشنبه در مقابل این مدرسه یهودیان در تولوز چهار انسان را که سه نفرشان کودک بودند کشت، احساسات و و عواطف آن هایی را که در محل حاضر بودند ونیز واکنش منفی خانواده های قربانیان را بر انگیخت. اما این همه ماجرا نیست. با هلن رومانو، روانشناس مقیم پاریس، آثار روانی این خشونت تروریستی بر مردم و رسانه ای شدن آن ها را بررسی می کنیم.
یورونیوز: ابتدا عملیات تروریستی، کشتن کودکان در مقابل مدرسه، سپس شناسایی عامل این حادثه و در آخر مذاکره ای طولانی با وی. اثرات روانی چنین روندی چیست؟
هلن رومانو:تاثیر اولیه این که این حادثه در مقابل مدرسه روی داده و قربانیان آن کودکان بوده اند. به علاوه قاتل- به زبان عامیانه- فردی بوده نرمال در حالی که انتظار داریم با یک شیطان طرف باشیم. این امر از منظر روانشناسانه می تواند واقعا ویرانگر و آزار دهنده باشد، چرا که دیگر امنیتی وجود ندارد. بنابراین می توان از ناامنی روانی سخن گفت. چیزی که می تواند برای هرکس، پیش آید. چگونگی واکنش بزرگترها برای اطمینان دادن به کودکان واقعا مهم است.
یورونیوز:از منظر گروه های اجتماعی، به ویژه مسلمانان و یهودی ها، این حوادث می تواند چه تاثیرات ماندگاری بر روابط آنها گذارد؟
هلن رومانو:ا ین امر می تواند موجب در پیش گرفتن رویه هایی خطرناک از هر طرف نسبت به دیگری شود، مانند این که :” کشته شدیم چون یهودی بودیم یا ما را کشت چون یک مسلمان بود.” مسائل با هم قاطی می شوند؛ حس می کنیم همه سخت می گیرند و اعتماد کردن دیگر ساده نیست. تنگ نظری های موجود میان گروه های مختلف تشدید می شود. یک دقیقه سکوت در مدارس را به یاد آوریم؛ در بعضی مدرسه ها که دانش آموزان مسلمان در آن ها پرشمارند، واکنش های بسیار خشونت آمیزی دیده شده به این دلیل که آن ها از خود می پرسیدند” چرا باید به احترام کودکان کشته شده یهودی سکوت کرد؟” این احساس می تواند به وجود آید چرا که هرکس می پندارد که از طرف آن “دیگری” مورد حمله قرار گرفته. در همین جاست که مسئولیت مقامات سیاسی دو چندان می شود. آن ها باید بکوشند که این مشکلات را کاهش دهند نه این که آن ها را تشدید کنند.
یورونیوز:وقتی رسانه ها به این شدت این حادثه را پوشش خبری می دهند، فکر می کنید افراد خطرناک ممکنست به فکر تکرار چنین کاری بیافتند؟
هلن رومانو:این می تواند یک خطر باشد. این که ما پخش زنده از محل را داریم و هیچ تصویری از داخل آپارتمان و مخفیگاه را نمی بینیم بزرگترین خطر است. به این ترتیب همه چیز را خلاصه می کنیم. به قضیه شکل داستانی و عاطفی می بخشیم و بعد آن را به بیننده، آن هم به طورزنده، نشان می دهیم. برای مثال در مورد کشته شدن دختر سه ساله – که واقعا هم غم انگیز است، هیچکدام از جزئیات به مخاطب منتقل نشد که بدانند این دخترک چگونه به قتل رسیده است. دیدیم که خبرنگاران، که خود احساساتی شده بودند آن قدر اخبار را پخش کردند که دیگر فرصتی برای تامل در باره اصل خبر نمانده بود. مخاطب برای فهم ماوقع نیاز به زمان دارد. این مساله خیلی سریع گذشت.