پناهگاه سیمانی، نماد خشونت جنگ یا خانه ای برای زندگی

پناهگاههای دوران جنگ دوم جهانی در آلمان به فروش می‌رسند و بنا بر پیش بینی‌ها ظاهرا املاک گران قیمتی می‌شوند.
 
یکی از معمارهای معروف آلمان به نام راینر میلکه، از پیشگامان تبدیل این پناهگاههای سیمانی و غم انگیز به مکان‌های روشن و زنده برای سکونت و یا محل کاراست.
 
او خودش در یک آپارتمان مجلل، بزرگ و پرنور، روی بام یکی از پناهگاههای جنگ دوم جهانی در شهر برمن در شمال آلمان زندگی می‌کند.
 
شرکت راینر میلکه سه پناهگاه در برمن را بعد از خرید بازسازی کرد. یکی از آن‌ها یک بلوک آپارتمانی شیک و زیبا و دوتای دیگر با حفظ حالت اولیه، استودیو ضبط موسیقی است.
 
این ایده راینر میلکه، به برنامه فروش آزمایشی این پناهگاه‌ها منجر شد و فروش و بازسازی آنها در آلمان به صورت یک مناقصه رسمی درمی آید.
 
برمن که در جنگ جهانی، بندری مهم و با کارخانه‌های ساخت تسلیحات بود، ۱۰۷ پناهگاه دارد. یکی از بزرگترین پناهگاههای آلمان، به نام ولنتاین در حومه شهر برمن است. 
 
در ساخت این پناهگاه ۱۴۰۰ نفر زندانی محکوم به اعمال شاقه و کار اجباری جان خود را از دست دادند.
 
مرکز مطالعات سیاسی برمن، نمایشگاه “تاریخچه پناهگاههای دوران جنگ” را در اینجا برگزار کرده است.
 
 
در همین حال، منتقدان می‌گویند بازسازی پناهگاهها، عادی کردن خشونت عظیم و بی‌مهابای نظامی‌گری نازی در دهه های ۳۰ و ۴۰ میلادی است.