تحلیلی از انتخابات پارلمانی در ایتالیا

تحلیلی از انتخابات پارلمانی در ایتالیا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

مردم ایتالیا سرشار از احساسات متضاد، یکشنبه و دوشنبه گذشته، با حضور در انتخابات پارلمانی، به احزاب هوادار برسانی، گریلو، مونتی و برلوسکونی رای دادند.

در پی استعفای برلوسکونی در سال ۲۰۱۱ ، ایتالیایی ها به خیابان ها ریختند و کناره گیری نخست وزیر جنجالی شان را جشن گرفتند. برلوسکونی رفت و کشوری مقروض و پر مشکل را رها کرد.

بسیاری پایان نخست وزیری او را آغاز دورانی تازه تلقی کردند، اما یک سال بعد، برلوسکونی بازگشت تا به گفته خود «ایتالیا را یاری دهد بلکه از سرنوشتی تاریک رهایی یابد.»

برنامه سیاسی او بر خلاف دولت تکنوکرات مایو مونتی، کاهش مالیات، ایجاد فرصت های شغلی و مبارزه با فرار مالیاتی را نوید می داد. برنامه ای عوام گرایانه که مطابق آراء اعلام شده، به دل بسیاری از ایتالیایی ها نشست.

رخدادی که برای ائتلاف احزاب چپ میانه رو به رهبری برسانی دردسر ساز شد؛ آن ها هر چند بیشترین تعداد آراء را در دو مجلس بدست آوردند، اما نتواستند در مجلس سنا به اکثریت برسند.

برسانی پیش تر پیش بینی کرده بود که «برلوسکونی در این انتخابات شکست خواهد خورد.»

رهبر ائتلاف چپ میانه مطمئن بود که با یک برنامه سیاسی معتدل و واقع گرایانه، برنامه ای که طرح های سیاسی اقتصادی «جدی و سختگیرانه» را نیز در بردارد، قادر به پیروزی در انتخابات است و در نتیجه دولت مورد نظر خود را تشکیل خواهد داد.

در این میان، حضور شگفتی آور بپه گریلو، هنرپیشه پیشین و رهبر جنبش پنج ستاره، احزاب سنتی ایتالیا را با معضلی دوچندان روبرو کرد. او با زیر سوال بردن توانایی و صداقت سیاستمداران، بخش زیادی از آراء را کسب کرد و به پدیده این دوره از انتخابات ایتالیا بدل شد. کاهش تعداد نمایندگان مجلس، خروج از حوزه پولی یورو و مخالفت با طرح های ریاضتی از جمله پیشنهاداتی بودند که جنبش او را به یکی از مهم ترین نیروهای سیاسی ایتالیا تبدیل کرد.

ماریو مونتی، اما ناکام بزرگ کارزار انتخاباتی لقب گرفت. او که در ماه نوامبر سال ۲۰۱۱ جایگزین برلوسکونی شده بود با تشکیل یک دولت تکنوکرات و به اجرا گذاشتن طرح های ریاضتی، محبوبیت خود را از دست داد.

هرچند مونتی در ۱۳ ماهی که سمت نخست وزیری ایتالیا را به عهده داشت، موفق شد اعتماد از دست رفته دیگر کشورهای اروپایی را کسب کند، اما نتوانست روند نزولی رشد اقتصادی در ایتالیا را متوقف کند. طرح های سختگیرانه وی، ایتالیایی های نومید را وا داشت تا در یک انتخابات جنجالی رای خود را به نشانه اعتراض، بر ضد سیاستمداران این کشور به صندوق های اخذ رای بریزند.

در این زمینه با یک کار شناس مسایل سیاسی به گفت و گو نشسته ایم.

یورونیوز: لوچو کاراچولو، یکی از برجسته ترین کار شناسان مسایل ژئوپلیتیک در ایتالیا و مدیر مسئول مجله ای در این زمنیه به نام لیمیس است. آقای کاراکچولو از رُم با ماست. به یورونیوز خوش آمدید.

بسیاری از کار شناسان پیروزی بپه گریلو، رهبر جنبش پنج ستاره، را پیروزی عوام گرایی و ضد سیاسی می دانند. نقش گریلو در صحنه سیاسی ایتالیا چه خواهد بود؟

لوچو کاراچولو: نمی دانم ضد سیاسی یعنی چه، اما بی تردید، گریلو سیاستمداری است که همواره خارج از پارلمان فعالیت کرده و حالا رهبر یک حزب و جنبش سیاسی مهم در ایتالیا است. شاید بشود گفت که او تنها حزب واقعی سیاسی ایتالیا را رهبری می کند، چراکه دیگر احزاب نشان دادند که دارای ساختاری مجازی هستند نه حقیقی. در نتیجه، به نظر من، گریلو را باید جدی گرفت، به ویژه که این جنبش در آینده نیز حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت و نیروهای حاضر در آن، بدون تردید، بر دولت آینده ایتالیا تاثیر گذار خواهند بود.

یورونیوز: آیا حضور ماریو مونتی، هر چند به صورت نمادین، در دولت ائتلافی آینده می تواند آینده اروپایی با طرح های صرفه جویانه را تضمین کند؟

لوچو کاراچولو: نه قطعا نمی تواند. اولا ائتلاف برسانی و مونتی نمی تواند اکثریت قاطع را در دو مجلس بدست آورد، ثانیا، مونتی اعتبار پیشین خود را از دست داده است؛ او هم سناتور بود و هم نخست وزیر دولتی تکنوکرات، اما مانند رهبر یک حزب کوچک سیاسی وارد کارزار انتخاباتی شد. با این اوصاف، من آینده سیاسی روشنی برای مونتی در ایتالیا و در نتیجه در اروپا نمی بینم.

یورونیوز: به نظر شما، چالش های پیش روی دولت آینده ایتالیا در صحنه بین الملل چه خواهد بود؟

لوچو کاراچولو: اول از همه دولت باید تشکیل شود، سپس دولت باید طرح های پیشنهادی خود در زمینه سیاستگذاری های اقتصادی، مالی را مطرح کند و مهم تر از آن بتواند برنامه خود را برای مردم نومید و خشمگین ایتالیا تشریح کند. آن زمان می شود از چالش های دولت در داخل و خارج از کشور حرف زد. دولت مسئولیتی بسیار دشوار به عهده خواهد داشت، البته ایتالیا یی ها از قدرت تخیل بالایی برخوردارند.

یورونیوز: به نظر شما، نقش و تاثیرگذاری سیاسی ایتالیا در صحنه جهانی، در آینده نزدیک و پس از اینکه ایتالیا اعتماد از دست رفته خود را بازیافت، متحول خواهد شد؟

لوچو کاراچولو: به نظر من، در سال های پیش روی، ایتالیا نقش کم اهمیت تری در صحنه بین الملل ایفا خواهد کرد. هر چند در حال حاضر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، به این معنی که می تواند ثبات اقتصادی و سیاسی جهان را برهم زند. در آینده اما، یا به طور کلی از نظام تبادلات قدرت جهانی خارج خواهد شد و یا در جایگاه اصلیش قرار خواهیم گرفت که در این صورت، نقش و اهمیت کمتری خواهد داشت.

یورونیوز: در دوران انتخاباتی صحبت چندانی از سیاست خارجی به میان نیامد. آیا هنوز مفهومی به نام سیاست خارجی ایتالیایی وجود دارد؟

لوچو کاراچولو: به نظر من، نه ندارد.

یورونیوز: خب، چه باید کرد؟

لوچو کاراچولو: خب، تاکنون نه برنامه مشخصی داشته ایم و نه استراتژی قابل اتکایی. در نتیجه نخست، باید از قوه تخیلمان استفاده کنیم و یک برنامه دقیق شکل دهیم. مثلا یک دولت متشکل از اقلیت و نه اکثریت، چراکه اکثریتی وجود ندارد؛ به نظر من، یک دولت تکنوکرات که مورد حمایت احزاب اصلی باشد. دولتی که وظیفه تالیف قوانین جدید انتخاباتی را به عهده گیرد و انتخابات جدید برگزار کند. البته همه این حرف ها تنها یک ایده است، یک نظریه ناقص. اما به نظر من، اگر اجرایی نشود، در ده سال آینده، ما باز هم پای صندوق های رای خواهیم رفت و نتیجه آن، همین خواهد بود که طی دو روز گذشته دیدم.

یورونیوز: از حضورتان در یورونیوز سپاسگزارم.

لوچو کاراچولو: من هم از شما ممنونم.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

همه فرزندان نخست وزیر اسبق ایتالیا میلیاردر شدند

تقسیم ثروت ۶ میلیارد یورویی‌ برلوسکونی؛ دوست دختر ۳۳ ساله ۱۰۰ میلیون یورو به ارث برد

تشییع تابوت برلوسکونی:‌ ایتالیا برای آخرین بار به نخست وزیر سابق خود ادای احترام کرد