آگهیاجلاس نوآوری جهانی در آموزش (وایز) در دوحه، پایتخت قطر آغاز شد. به شش پروژه نوآورانه بدلیل دستاوردهای برجسته شان، جوایزی تعلق خواهد گرفت. در این برنامه جهان دانش به سه طرح برنده از عربستان سعودی، کانادا و نیوزیلند نگاهی انداخته ایم:
عربستان سعودی: علوم الهام بخش
در خُبار، شرق عربستان سعودی جایی که بزرگترین چاهها و پالایشگاههای نفت وجود دارد، یک پروژه بحث آموزش را رونق بخشیده است.
آرامکو، شرکت نفتی پیشرو در عربستان سعودی به همراه وزارت آموزش و پرورش در قالب یک برنامه آموزشی با پنجاه هزار دانش آموز همکاری کرده است.
طرح موسوم به«جوانان ایترا» به آموزش دانش آموزان می پردازد و از راه آزمایشهای علمی و روشهای آزمایشگاهی آنها را وارد یک محیط سرگرم کننده می کند. هر هفته یک گروه از مربیان از دو مدرسه دولتی دخترانه و پسرانه بازدید می کنند.
«آی اسپارک» یکی از کارگاههای آموزشی است که در مدرسه ای در «راس تنوره» در حال اجرای این طرح است. هدف مربیان ایجاد نوعی ارتباط عاطفی میان دانش آموزان و رشته هایی مانند علوم، تکنولوژی و ریاضیات با استفاده از مدل آموزشی دانش آموز محور است.
انتظار می رود تا سال ۲۰۲۰ دو میلیون جوان از این طرح بهره برده و الهام گیرند.
کانادا: مبارزه با ترک تحصیل
چگونه می توان آموزش را هم برای دانش آموزان خوب و شماره یک کلاس و هم برای کسانی که ترک تحصیل کرده اند جذاب کرد؟ این کار به نظر آسان نمی رسد اما یک پروژه در کانادا به روشی متفاوت آن را عملی کرده است.
اسکاربورو در فاصله بیست دقیقه ای تورنتو قرار دارد اما دارای چشم انداز دلنشینی نیست. با وجود تنها یک مدرسه، پرداخت دو و نیم دلار بلیط اتوبوس برای جایی که هیچ چیز برای دیدن ندارد به صرفه نیست و برای خانواده ها در این محله چند فرهنگی، قیمت آن گران به نظر می رسد.
انجمنی بنام «پث ویز» (Pathways) به دانش آموزان، راهنمای تحصیلی و هدایت آموزشی و حتی بلیط اتوبوس برای آمدن به سر کلاس ارائه کرده است. شخصیت اصلی در طرح «پث ویز» آموزگار کمکی است.
هدف این طرح کمک به خانواده هایی است که انگلیسی صحبت نمی کند، نظام آموزشی کانادایی را بخوبی درک نمی کنند و حتی پول کافی برای پرداخت بلیط اتوبوس ندارد.
طرح «پث ویز» در سال ۲۰۰۱ تاسیس شده و تاکنون ۴۵۰۰ دانش آموز در کانادا از کمکهای آن بهره برده است. در سال تحصیلی۲۰۱۱-۲۰۱۲، ۱۳۵۲ داوطلب با کودکان کار کرده اند.
نیوزیلند: پرورش پتانسیلهای مائوری
جمعیت بومی مائوری در نیوزیلند از حدود ۱۵۰ سال پیش با مسئله تحصیل مشکل داشته اند. این گروه با مشکلات رفتاری عدیده، معمولا خیلی زود ترک تحصیل می کنند و نسبت به غیر مائوری ها مهارت کمتری دارند. برای معکوس کردن این روند، در بیش از ۵۰ مدرسه شمال جزیره پروژه ای به اجرا درآمده است.
از سیستم آموزشی ویژه ای موسوم به «تی کوتاهیتانگا» دانش آموز می تواند با معلمش روابط درستی برقرار کند، فردی که در تعلیم و تربیت دانش آموز نقش اساسی و مستقیمی دارد، بخشی از این رابطه معطوف به پروراندن نقاط قوت دانش آموز و بالابردن انتظارات از اوست .
دوازده سال پیش، اسقف راسل با مشاهده ناکامی های مائوری ها در مدرسه تصمیم گرفت طرح «تی کوتاهیتانگا» را راه بیاندازد. از نظر او دلیل عدم موفقیت این گروه در حاشیه قرار دادن آنها در مدرسه و بد نشان دان آنها بوده است.
وزارت آموزش و پرورش نیوزیلند به اسقف راسل وعده کرده تا بودجه لازم را برای اجرای این پروژه در هزار مدرسه دیگر فراهم کند. او این ابتکار خود را برای استفاده در اختیار استرالیا و کانادا هم قرار داده است.
آگهیبرای اطلاعات بیشتر در مورد طرح «پث ویز» در کانادا به این سایتها مراجعه کنید:
www.pathwaystoeducation.ca
www.torontosun.com/news/torontoandgta/2010/03/20/13302316.html#i