جویس دیدوناتو، خواننده اپرا و «بانوی آواز قرن بیست و یک»

با همکاری
جویس دیدوناتو، خواننده اپرا و «بانوی آواز قرن بیست و یک»
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

جویس دیدوناتو، خواننده متزوسوپرانویی است که بسیاری از سالن های بزرگ اپرا برایش سر و دست می شکنند. مجله نیویورک تایمز لقب «بانوی آواز قرن بیست و یک» را به وی داده است.

خواننده ۴۴ ساله شهرتش را مدیون نقش آفرینی در اپرهایی از موزارت، هاندل و روسینی است. وی تور «شهبانوان نمایش»، مجموعه ای از کنسرت هایی که به زنان بزرگ موسیقی باروک اختصاص دارد، را به تازگی به پایان رسانده است.

این هنرمند پر احساس و خوش قریحه با مشکلات خوانندگان اپرا به خوبی آشناست و در مورد اجرای نقشی در اپرا می گوید: «از خیلی جهات باید مثل خودشیفته ها رفتار کنم: بدن من ابزارِ موسیقیِ من است و نیاز به استراحت دارد تا وقتی روی صحنه در برابر مخاطبان ظاهر می شود، مطمئن باشم که کاملا در بهترین وضعیت [برای اجرای برنامه] هستم. بعد زمانی فرا می رسد که باید این رفتار را کنار بگذارم و به بهنگام خواندن و اجرای اپرا دیگر به خودم توجه نکنم و حواسم باشد که من ذاتا آدم خودپسندی نیستم.»

وی در مورد نحوه اجرا و تاثیر صدایش بر مخاطب می گوید: «کار من این است که احساسات نهفته در موسیقی را به مخاطبانم منتقل کنم. شغل من این نیست که موردِ پرستشِ دیگران قرار گیرم یا مطمئن باشم که طرفدارانم مرا دوست دارند. این نکته را به تجربه دریافته ام که اگر وجود خودم در این میان گم شود، آواز من بیشترین تأثیر را خواهد داشت و آن چه شنونده تجربه می کند، بسیار غنی خواهد بود.»

دیدوناتو تا کنون جوایزی زیادی ربوده و وی معتقد است که باید ستارگان فردای اپرا را در تجربه های خود سهیم کند و برای این کار از شبکه های اجتماعی نیز استفاده می کند. وی در این باره می گوید: «همیشه هدفم این بوده که از بهترین راه ممکن احساسات را به شنونده منتقل کنم. اما برای این کار مجبورم روی صحنه خطر کنم، حتی اگر نتوانم آن چه را می خواهم بیان کنم به کامل ترین شکل، با صدایم منتقل کنم. بنابراین فکر می کنم چالش پیش روی من این است که هر آنچه یادگرفتنی است را بیاموزم، و بعد با واقعیت های ناخوشیند درگیر شوم و زندگی کنم و تمام این درس های خوب و زیبا را در صحنه زندگی واقعی به کار بگیرم. وقتی می گویم با واقعیت های ناخوشایند به این دلیل است که اپرا پر از این واقعیت ها است، زنده است و پرشور و شر! اپرا صحنه نبرد بین این دو دنیا متفاوت است :دنیای احساسات پر شور و دنیای متعالیِ موسیقی.»

بر خلاف بسیاری از کارشناسان موسیقی کلاسیک، جویس دیدوناتو معتقد است اگر شرایط خاصی فراهم شود، در بین نسلِ جدید مخاطبان بالقوه زیادی برای اپرا وجود دارد.

وی می گوید: «ما [خوانندگان اپرا] انقلابی هستیم [اما] باید این محصول کارمان را در خالص ترین شکلش عرضه کنیم! یعنی خواندن در اوج زیبایی و انتقال احساسات به شکلی که حیرت آور باشد و بهره گیری از بهترین قابلیت های نمایشی بدون این که فکر کنیم. باید در این راه از افراط نیز پرهیز کنیم. در واقع نمی دانید که در غیر این صورت چه چیزهایی را از دست می دهید!»

Bonus interview: Joyce DiDonato, much more than a Yankee Diva

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا