خاطرات ژنرال پیشین ارتش اسرائیل از آریل شارون

آگهی

با شلومو بروم، ژنرال بازنشسته ارتش اسرائیل گفت و گو کردیم که در حال حاضر در موسسه مطالعات امنیت ملی تل آویو مشغول به کار است.

یورونیوز: آقای بروم، گویی شارون برای خدمت در ارتش متولد شده بود؛ او حتی پیش از شکل گیری اسرائیل عضو یک سازمان شبه نظامی به نام هاگانا بود.

شلومو بروم: درست است البته در واقع این نکته برای همه جوانان آن نسل صادق است. نسلی که در نوجوانی شاهد مبارزه برای استقلال اسرائیل بود. بسیاری از آنها به شاخه های مختلف هاگانا پیوستند چرا که واضح بود که اسرائیل از دل نبرد و درگیری متولد خواهد شد؛ درگیری که یک سوی آن یا حاکمان بریتانیایی وقت بود یا با عرب های ساکن در فلسطین.

یورونیوز: می گویند شارون خیلی اهل ملاحظه و رعایت نظرات دیگران نبود و همیشه راه خود را می رفت، آیا این درست است؟

شلومو بروم: این هم بخشی از وجود او بود که از او شخصیتی ویژه ساخته بود. انسان بسیار مستقلی بود. از آنهایی نبود که کورکورانه، دنبال روی کسی شود. اگر در آنچه می خواست انجام دهد به نتیجه می رسید دیگر برایش مهم نبود که مردم در باره او چه می اندیشند.

یورونیوز: تراژدی انسانی نیز در زندگیش کم نبود؛ پسر جوانش در تیراندازی کشته شد، همسر نخستش در تصادف رانندگی و همسر دومش بر اثر سرطان در گذشتند. تاثیر این وقایع بر شخصیتش چه بود؟

شلومو بروم: من در موقعیت های مختلف با وی ملاقات داشتم و در مورد مسایل گوناگونی با او صحبت کردم. تفاوت فاحشی وجود دارد بین شخصیت واقعی او و تصویری که از او ساخته شده است. او انسان مطبوعی بود و فکر می کنم این بخش از شخصیتش متاثر از تجارب و زندگی شخصیش بود.

یورونیوز: مطالب زیادی در مورد کشتار صبرا و شتیلا موجود است اما آیا باید همانطور که نتانیاهو گفته بود «گذشته را به گذشته سپرد»؟ آیا می تواند گفت که بازتاب زندگی شارون موجب افتخار مردم اسرائیل است؟

شلومو بروم: می دانید که من یکی از آنها هستم که بر این بارو است که شارون در دوران زندگی خود اشتباهات زیادی مرتکب شده است. شاید یک دلیلش هم این است که او مستقل عمل می کرد و فرامین کسی را اجرا نمی کرد. اما جالب اینکه شارون همیشه فهمید که چه زمانی و چگونه تغییر رفتار دهد و عمل خود را تصحیح کند. به هر حال، او همان کاری را کرد که فکر می کرد از هر نظر درست است. زمانی که درباره انسان های مثل او صحبت می کنیم و به شخصیت و موقعیتشان می اندیشیم، بعضی وقت ها شاید باید گفت که گذشته را به گذشته بسپارید.