صحنه سیاسی مصر یک سال بعد از سقوط مرسی

صحنه سیاسی مصر یک سال بعد از سقوط مرسی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

یک سال است که مصر با گسترده ترین اعتراضات تاریخ خود روبروست. اعتراضاتی گسترده تر از انقلاب سال ۲۰۱۱ میلادی که به سقوط حسنی مبارک انجامید.

انقلابی برای تغییرات دموکراتیک در این کشور که دو سال بعد از آن اشغال دوباره میدان تحریر را در پی داشت و در نهایت به بازگشت مجدد نظامیان انجامید.

ژنرال السیسی با ۹۶.۹ درصد آرا به ریاست جمهوری انتخاب شد و همه مخالفان شناخته شده از صحنه سیاسی اخراج شدند. السیسی خودرا قهرمانی می داند که کشورش را از چنگال اخوان المسلمین نجات داده است. با این حال، پس از انقلاب، اکثریت مردم مصر آنچه می خواستند را به شکل دموکراتیکی انتخاب کردند. در ژوئن ۲۰۱۲ میلادی محمد مرسی بعنوان نخستین رئیس جمهوری منتخب مصر و اولین فرد غیر نظامی، به این سمت انتخاب شد. اما مرسی خودکامه و غیر قابل انعطاف ظاهر شد و نتوانست مردم را متحد کند به همین خاطر مردم دوباره به خیابان ها ریختند.

تقریبا یک سال پس از انتخابش، رئیس جمهوری منتخب سرنگون شد. ارتش دوباره قدرت را در دست گرفت و و قلع و قمع اخوان المسلمین را آغاز کرد.

مرسی و صدها تن از اعضای اخوان دستگیر و محاکمه شدند. این وضعیت خشم طرفداران اخوان را برانگیخت. در طول یک سال ۱۴۰۰ تن از آنها بوسیله پلیس کشته شدند،۱۵۰۰ نفر دستگیر و ۶۸۳ نفر از آنها به مرگ محکوم شدند که این مجازات برای ۱۸۳ نفر آنها از جمله محمد بدیع، رهبر اخوان المسلمین اخیرا تایید شده است.

هدف رژیم السیسی، رئیس سابق سرویس های اطلاعات نظامی دوران مبارک روشن است: از بین بردن اخوان. یک سال پس از برکناری فردی که در راس ارتش قرار داشت، ژنرال السیسی به تدریج شبکه خودش را برای رسیدن به قدرت شکل داد تا بعنوان مردی آینده نگر به نظر برسد که کشور به آن نیاز دارد. اما او تاکنون موفق به برقرار صلح اجتماعی در مصر نشده است.

سه روزنامه نگار شبکه الجزیره به اتهام تبانی با اخوان المسلمین به ۷ تا ۱۱سال زندان محکوم شده اند و این اقدام همانند هشداری برای تمام روزنامه نگاران و جامعه بین المللی تلقی شده است.

السیسی حتی بیشتر از مبارک با مشت آهنین بر کشور حکومت می کند. با این حال، اکثریت مردم از او
برای بازگرداندن کشور به مسیر غیر اسلامی و بازگرداندن رونق اقتصادی حتی به قیمت حاکمیتی اقتدارگرا حمایت می کنند.

در اولین سالگرد سوم ژوئیه، درباره واقعیت ها و چالش های صحنه سیاسی مصر، گفتگویی داریم با بشیر عبدل فتاح، کارشناس سیاسی.

یورونیوز: شما چطور وقایع سوم ژوئیه سال گذشته را تحلیل می کنید؟

بشیر عبدل فتاح: «آنچه اتفاق افتاد یک انقلاب یا کودتا نبود، بخاطر اینکه انقلاب چیزی نیست که فقط چند ساعت ادامه یابد بلکه تغییرات انقلابی، ساختار سیاسی و اجتماعی و همینطور توزیع ثروت در جامعه را تغییر می دهد ولی آنچه اتفاق افتاد همه مردم را در بر نمی گرفت. همینطور آن وقایع کودتا هم نبود زیرا کودتای نظامی حرکتی از داخل رژیم سیاسی برای تغییر رهبری رژیم است. ارتش مصر برای سرنگونی رئیس جمهوری منتخب مداخله کرد زیرا رئیس جمهوری سازوکارهای سیاسی و دموکراتیک را بخاطر اینکه منتخب مردم بود، قبول نمی کرد. او به آنچه «مشروعیت» می نامید متوسل شد بنابراین فرصتی برای تغییر رژیم و عزل او از طریق شیوه های صلح آمیز وجود نداشت. مردم بیرون ریخته بودند و اعتراض می کردند و خواستار انتخابات زودرس ریاست جمهوری بودند اما مرسی پاسخی نمی داد. بخاطر همین
کشور مواجه با یک جنگ داخلی میان طرفداران مرسی و کسانی که خواهان برکناری او بودند، شد. در این شرایط ارتش مداخله کرد تا این مشکل را حل کند زیرا آنها قدرت نظامی برای حل این مسئله را داشتند.»

یورونیوز: شما مهمترین دستاوردها و ناکامی های وقایع یک سال گذشته را چه می دانید؟

بشیر عبدل فتاح: «برجسته ترین دستاوری بازسازی دولت ملی مصر و حفاظت نیروهای ارتش از تخریب آن بود به این معنی که دولت ملی مصر در خطر بود زیرا وقتی اخوان المسلمین در قدرت بودند فقط درباره ایده «ملت» یا «ملت مسلمان» صحبت می کردند نه درباره دولت ملی. دستاورد دیگر متحد باقی ماندن ارتش است بدون آنکه وارد درگیری های منطقه ای بین این گروه یا آن گروه شود. اما در مورد ناکامی ها می توانم بگویم که ما فاقد وفاق ملی در مصر و بحران اعتماد به همان معنایی که فرانسیس فوکویاما می گوید هستیم. فوکایاما می گوید:«جامعه نمی تواند سطح روابط سیاسی و دموکراتیک اش را بدون داشتن اعتماد میان گروهها و بخش های مختلف جامعه، ارتقا دهد.» مصر در حال حاضر فاقد اعتماد و وفاق ملی است و همچنین پرسش های زیادی درباره آزادی ها و پذیرش عقاید مخالف در جامعه وجود دارد. ما در حال حاضر در یک سردرگمی مفرط زندگی می کنیم.»

یورونیوز: آینده اخوان المسلمین در مصر با توجه به اینکه طبق قانون فعالیت آنها ممنوع شده چگونه خواهد بود؟

بشیر عبدل فتاح: «فکر می کنم که در آینده از آشتی میان نسل دوم و سوم اخوان المسلمین و دولت مصر شگفت زده شویم. از طریق این سازش و آشتی، اخوان المسلمین مجبور به سازش درباره خواسته هایشان خصوصا خواسته های اصلی شان همانند بازگشت مرسی، پارلمان و قانون اساسی خواهند بود. یعنی همه چیزهایی که من فکر می کنم از آنها دست می کشند. اما آنها باید به یک تجدید نظر درونی و نوعی خود انتقادی دست بزنند همانند آنچه جماعت اسلامی و سازمان جهاد انجام دادند. آنها باید برای حوادث گذشته عذرخواهی کنند و آنچه در سوم ژوئیه رخ داد را بپذیرند. من فکر می کنم که غرب می تواند در این میانجیگری نقش داشته باشد چرا که غرب خواستار ادغام مجدد اخوان المسلمین در روند سیاسی مصر است.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

مراسم «حج گران» امسال؛ ۱.۸ میلیون مسلمان از ۱۶۰ کشور جهان در عربستان گردهم آمدند

دادگستری مصر حکم اعدام ۱۲ عضو اخوان‌ المسلمین را تائید کرد

ترکیه پس از ۸ سال قطع رابطه با قاهره: تماس‌های دیپلماتیک را از سرگرفته‌ایم