در این برنامه سخن شما یکی از کاربران پرسیده است: حفاظت از محیط زیست توسط برخی از مارکها و سازمانها به نوعی فرصت جویی تجاری تبدیل شده است. امروز از
آگهیدر این برنامه سخن شما یکی از کاربران پرسیده است: حفاظت از محیط زیست توسط برخی از مارکها و سازمانها به نوعی فرصت جویی تجاری تبدیل شده است. امروز از سبز شویی یا “گرین واشینگ“حرف می زنند، این روش بازاریابی دقیقا چیست؟
ادوین زاکای، استاد دانشگاه آزاد بروکسل و رییس مرکز مطالعات توسعه پایدار به این پرسش پاسخ می دهد: «به نظرم “گرین واشینگ” را باید ترجمه کنیم “سبز شویی” یا “بازاریابی سبز”. همانطور که در یک آگهی تبلیغاتی قدیمی در فرانسه می گفتند: سفیدتر از سفید بشوییم. منظور از “گرین واشینگ” این است که بخش بازاریابی یک شرکت تجاری یا یک نهاد دولتی تصویری از محصولاتش را ارائه می دهد که در آن در جنبه های زیست محیطی آن کالا اغراق شده است.
وی می افزاید: «مثل وقتی که یک تولید کننده سعی می کند به ما بقبولاند که ماشین الکترونیکی اش هیچ تأثیری بر محیط زیست ندارد، در حالیکه همه ما می دانیم وقتی خودرو یا وسیله برقی ساخته می شود، این تأثیرات وجود دارند. مثال دیگر وقتی است که شرکتهای برق یا گاز در تبلیغاتشان بر روی تحقیقاتی تاکید می کنند که برای استفاده از منابع انرژی تجدیدپزیر انجام می دهند. در حالیکه آمار نشان می دهد استفاد از این نوع منابع تنها بخش کوچکی از فعالیتهای آنها را شامل می شود.»
آقای زاکای درادامه می گوید: «در نتیجه ایده اصلی “بازاریابی سبز” این است شرکتها با استفاده از تمایل برخی از مصرف کنندگان و شهروندان برای دسترسی به محصولات و خدمات «سبز»، کالاها و محصولات خود تبلیغ کنند. اجتناب از این بازاریابی کار دشواری است. بخصوص اینکه افراد حرفه ای در حوزه روابط عمومی شرکتها، این باورها را به شیوه ای ماهرانه به مشتریان القا می کنند.»
وی درمورد میزان اعتماد مصرف کنندگان به بازاریابی سبز می گوید: «بااین حال، با مطالعه نظر عموم مردم درمورد این شیوه بازاریابی، می بینم که این «ادعاهای سبز» اعتماد مشتریان را بیشتر نکرده است. از این رو بهتر است بیشتر به برچسبهای سبز، نظر دانشمندان و سازمانهای غیر دولتی اطمینان کرد که نگاهی بیطرفانه دارند. در پایان به نظرم در مقابل این شعارهای اغراق آمیز «سبز» بهتر است هر کسی به عقل سلیم خود مراجعه کند.»