یونان؛ آیا سیپراس می تواند نابرابریهای اجتماعی را از خیابانها بزداید؟

یونان؛ آیا سیپراس می تواند نابرابریهای اجتماعی را از خیابانها بزداید؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

زنان نظافتچی در یونان، نماد بی عدالتیهای اجتماعی برخاسته از ریاضت اقتصادی و از قربانیان طرح نجات بسته مالی اروپا برای یونان بودند. کاهش بودجه دولت و

زنان نظافتچی در یونان، نماد بی عدالتیهای اجتماعی برخاسته از ریاضت اقتصادی و از قربانیان طرح نجات بسته مالی اروپا برای یونان بودند. کاهش بودجه دولت و کم شدن مشاغل بخش دولتی، در قالب ریاضتهای اقتصادی، باعث شد که این زنان در سال ۲۰۱۳ میلادی کار خود را از دست بدهند.

این زنان کارگر ماهها در مقابل وزارت اقتصاد و دارایی اردو زدند و خواهان این بودند که بر سر کار خود برگردند. حال حزب سیریزا که در انتخابات پارلمانی ماه ژانویه در یونان پیروز شد، به آنها وعده داده که دولت بزودی آنها را دوباره استخدام خواهد کرد. این زنان فکر می کند که خیلی از یونانی ها در این مدت سختی کشیده اند.

سوفیا، یکی از این زنان کارگر می گوید: «پنج سال است که ما یونانیها بهای بحرانی را می پردازیم که در ایجادش هیچ نقشی نداشتیم. طی بحران، کسانی که درآمدشان بالا بود و وضعشان خوب بود، همانطور پولدارماندند. در حالیکه طبقه متوسط و طبقه کارگر که در به وجود آوردن این وضعیت هیچ نقشی نداشتند، باید بهای همه چیز را بپردازند. در بهشت زندگی می کردیم و حالا زندگی برای ما جهنم شده است.»

اما الکسی سیپراس، نخست وزیر جدید یونان که به پشتوانه رای کسانی مثل سوفیا به روی کار آمده، چگونه موفق خواهد شد این جهنم را به بهشت بدل کرده و نابرابری های اجتماعی را از خیابانها آتن بزداید؟

الکسی سیپراس، رهبر حزب چپ افراطی سیریزا وعده داده که امید در راه است. وی گفته که رنجها و سختی هایی ناشی از ریاضت اقتصادی که بر یونانیان تحمیل شده است، به زودی پایان خواهد یافت. سیپراس، نجات یونانیان از این وضعیت اسفناک را در رد بسته نجات مالی اروپا و وام دهندگان بین المللی می داند.

از زمان پیروزی سیپراس در انتخابات ماه گذشته میلادی، نگاه سیاستمداران و اقتصاد دانان اروپایی به وی دوخته شده است. همه از خود می پرسند دولت وی چگونه خواهد توانست از عهده هزینه استقراض دولتی یونان برآید؟ چگونه می تواند بدهیهای دولتی را که ۱۷۶ درصد تولید ناخالص داخلی است، بپردازد؟ چگونه در کشوری که در آن از هر ۴ نفر یک نفر بیکار با بیکاری مبارزه خواهد کرد؟

سیپراس وعده مقابله با فرار مالیاتی در یونان داده است

عده ایی می گویند که فرار مالیاتی در یونان نوعی “ورزش ملی” است. یکی از وعده های سیپراس برای حذف بی عدالتیهای ناشی از ریاضت اقتصادی، مقابله با فرارهای مالیاتی است. فرارهای مالیاتی ضربه هنگفتی، به دولت یونان وارد می کنند. این فرارها، طبق گفته سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، سالانه بیش از ۲۰ میلیارد یوورو به دولت ضرر می زند.

هاری تِئوهاریس که زمانی رییس اداره مالیات یونان بود، امروز یکی از نمایندگان حزب “پوتامی” یا “رودخانه” در پارلمان است. وی ماه ژوئن گذشته از سمت خود استعفا داد، اما به پیشرفتهایی مثلا ایجاد سیستم کامپیوتری برای ثبت سوابق مالیاتی افتخار می کند.

وی می گوید که چون تهدید به مرگ شده بود، از سمت خود استعفا نداده است و می افزاید که خطر واقعی بازی های سیاسی بود. آقای تئوهاریس می افزاید: «تصمیم گرفتم استعفا دهم، زیرا اولویت دولت این بود که محبوبیت سیاسی کسب کند. این مسئله کار مرا به طور فزاینده ای سخت تر می کند. برای مثال درست قبل از انتخابات، دولت با شهروندانی که بدهی مالیاتی دارند، خوش رفتار می شود و به جای توقیف اموال و وادار کردن آنها به پرداخت بدهی هایشان و سختگیری، به ما می گویند که ارفاق کنید و سخت نگیرید.»

به باور تئوهاریس، الکسی تسیپراس راستگو و در تصمیماتش راسخ است. اما پیچیدگی های آنچه را پیش رو دارد، دست کم می گیرد. وی می افزاید: «ممکن است سیریزا، حزبی متفاوت باشد. این حزب همان وابستگی ها را ندارد و تازه به قدرت رسیده است.اما وقتی حزب رشد کند، وابستگی هایش بیشتر می شود. حزب سیریزا هنوز جوان است، اما این احتمال هم می رود که وابستگی هایی که پیدا نکند، به ضرر منافع عموم باشد. اما از بین بردن کامل مشکلات پیشین کار بسیار سختی است.»

صنعت کشتیرانی یونان، از مدتها پیش از شاهرگهای اصلی اقتصاد این کشور است. این صنعت هشت درصد تولید ناخالص داخلی یونان را تامین می کند و ۵۰۰ هزار شغل در یونان، به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به کشتیرانی مربوط هستند.

طی بحران اقتصادی، دستمزدها در این صنعت ثابت ماند. اما مدیران کشتیرانی در چشم یونانیها، کسانی هستند که ثروتهای خود را از کشور بیرون می برند و راههای فراوانی برای فرار از مالیات دارند. میکائل بودوروگلو، مدیر یک شرکت کشتیرانی در آتن است. وی می گوید که دولت برای مقابل با فرار مالیاتی نباید سراغ این صنعت برود، بلکه باید به وضعیت بخش دولتی رسیدگی کند.

مایکل بودوروگلو می افزاید: «برای صاحبان کشتی ها هیچ امتیاز مالیاتی قائل نشده اند و آنها باید همان مالیاتی را بپردازند که صاحبان کشتی در نقاط دیگر دنیا می پردازند. اگر به ما امتیاز مالیاتی می دادند، خیلی از همکاران اروپایی ما کارشان را به اینجا می آوردند، چون ما در اینجا مزایایی داریم که جای دیگر نیست. مشکل بزرگ و دلیلی که این کشور دچار چنین کسری بودجه عظیمی شد که دیگر قابل کنترل نبود، این است که ما بخش عمومی بسیار پرهزینه ای داریم. کارمند دولت زیاد داریم که حقوق زیاد می گیرند، بازدهی ندارند و با صاحبان کسب وکار دشمنی دارند. از انجام کاری را که وظیفه شان بود، طفره می رفتند.»

این روزها بازنگری به گذشته یونان اتحادیه اروپا چندان سودی ندارد. به نظر می رسد در اوج بحران مالی منطقه یورو، تنها راه نجات یونان این بود که ترویکا بدهی های دولتی این کشو را بخرد و در مقابل، در یونان اصلاحات مالی و ساختاری اعمال شود.

در عین حال، بسیاری از یونانی ها می گویند این اصلاحات از کنترل خارج شده و به وضع مالیات های تازه انجامیده است، در حالتی که درآمد و حقوق بازنشستگی مردم بشدت کاهش یافته است.

النا پاناریتیس، مشاور کنونی دولت سیریزا از حامیان اولین بسته کمکهای مالی است. وی می گوید که این بحران نماینده بی پولی یونان نیست، بلکه نشانه بی پولی اروپاست، اروپایی که از سال ۲۰۰۸ تا کنون، رشد تولید ناخالص داخلی آن صفر درصد بوده است.

وی می گوید: «آزمایش بسیار خوبی را آغاز کرده بودیم. آزمایشی به نام یورو در اتحادیه اروپا که تا زمانی که اضافه بودجه داشتیم، کار می کرد. گاوها چاق بودند و می شد از آنها شیر گرفت و همه خوشحال بودند. اما وقتی گاوها لاغر شدند و شیرشان خشک شد هنوز نتوانستیم به وضعیتی باثبات برسیم. یونان، مثل قناری کوچکی که معدنچیان [برای هشدار وضعیت کمبود اکسیژن] با خود به معدن زغال سنگ می برند، در حال احتضارست، چون اکسیژن در معدن نیست. ما به جای اینکه بگوییم از این معدن باید بیرون برویم و به بیمار اکسیژن برسانیم شیر کپسول اکسیژن را می بندیم.»

رهبران ترویکای وام دهنده ادعا می کنند که به یونان اکسیژن رسانده اند: ۲۴۰ میلیارد یورو، بویژه در سال ۲۰۱۲ میلادی که بسته دوم نجات مالی، مانع از ورشکستگی یونان و خروج آن از منطقه ی پولی یورو شد. سیپراس اما هشدار داده که یونان توان پرداخت بدهی فعلی را ندارد، و بار دیگر عبارت خروج یونان از منطقه پولی یوور، ظاهر شده است.

ینس باستیان، نماینده سابق کمیسیون اروپا در یونان می گوید: «چیزی که طی چند هفته گذشته شاهدش بودیم، بخشی از وضعیت دیوانه واری ست که حول بحث خروج یونان از منطقه پولی یورو اروپا برپا شده است. من گمان پردازی نمی کنم . استدلالم این است که آزمودن اینکه منطقه پولی یورو با خروج یونان وضع بهتری پیدا خواهد کرد،عاقلانه نیست. می توانید سراغ ساختار تازه ای برای نجات از این وضعیت بروید، می توانید دنبال منابع مالی دیگر بروید. اینجا با جامعه و فرآیندی دموکراتیک سروکار دارید.»

دیمیترا ماندیکو، مادر سه فرزند است. وی می گوید که به دلیل این بحران و بسته کمک مالی، خیلی چیزها را از دست داده است: کسب وکارش، سلامتش، شوهرش و حالا شاید خانه اش را هم از دست بدهد. او دولت و بانک ها را مقصر می داند. از نظر او مردم مقصر نیستند. وی می گوید که به حزب سیریزا رأی داده است، چون دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.

دیمیترا ماندیکوی ۵۳ ساله می افزاید: «من آدمی نبودم که از دیگران پول قرض کند و بعد نتواند بدهی اش را بدهد. از زیر بار مسئولیتهای خودم شانه خالی نکردم. این مشکلاتی که بوجود آمده اند،خواب را از من ربودند. دو سال پیش معلوم شد سرطان دارم وپزشکان می گویند به علت فشارهای روانی است. به جایی رسیدیم که دوستانم گفتند دیگر قبضها را نپردازم، آنها هم همین کار را می کردند و من هم همین کار را کردم. پول نداشتم که بدهم.گفتیم پول نداریم و شما ما را به اینجا رساندید. ما دیگر نمی توانیم بدهی مان را بپردازیم. هر کاری می خواهید بکنید . برای ما مهم نیست. ما را به زندان بفرستید. همین.»

پیام کسانی که به سیریزا و برنامه ضد ریاضتی او رای دادند، این است: بسته کمک مالی شکست خورده است. تقصیر را به گردن کسی نیاندازید و صبور باشید. باید منتظر ماند و دید دولت آلکسی سیپراس چگونه یونان را از دام بدهی نجات می دهد و آیا می تواند همانطور که وعده داده است، کرامت انسانی از دست رفته یونانیها را به آنها بازگرداند؟

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها