یک دقیقه سکوت به یاد قربانیان حمله تروریستی لندن

آگهی

مردم بریتانیا روز سه شنبه هفتم ژوئیه به یاد قربانیان حمله تروریستی سال 2005 در لندن یک دقیقه سکوت کردند. سه واگن مترو هدف این حملات بودند. یکی از آنها به سمت ایستگاه آلگیت حرکت می کرد. دیگری بین میدان راسل و کینگ کراس در تردد بود و سومی که تازه ایستگاه اِدجوِیر رود را ترک کرده بود. هر سه بمب در ساعت هشت و پنجاه دقیقه منفجر شدند. پنجاه و هفت دقیقه بعد با انفجار بمبی دیگر در میدان تاویستاک، چهارمین حمله انتحاری صورت گرفت.

بوریس جانسن شهردار لندن و دیوید کامرون نخست وزیر برتانیا دسته گل هایی را در پای بنای یادبود پنجاه و دو قربانی این حملات در هاید پارک قرار دادند. روزی که به گفته کامرون در یادها حک شده است: « این روز یادآور عزم و اراده باورنکردنی ساکنان لندن و مردم بریتانیا است. روزی که به ما تهدیدی را یادآوری کرد که همواره با آن مواجه هستیم. اما قبل ازهر چیز، به خانواده های قربانیان فکر می کنیم و آنچه در این حادثه بر آنها گذشت.»

جیل هیکز یکی ازبازماندگان این حوادث است. او دو پای خود را در این حملات از دست داد اما به کمک اندرو مکسول یکی از پلیس های لندن توانست در حالی که مجروح شده بود از ایستگاه مترو خارج شود و زنده بماند. جیل در چند سانتیمتری بمب گذار انتحاری در داخل مترویی قرار داشت که بین کینگ کراس و میدان راسل منفجر شد. او می گوید: «چطور توانستند پاهای مرا و مهمتر از آن، جان بیگناهان را بگیرند، چه دلیلی می تواند باعث چنین عملی شود؟ فکر نمی کنم که از این تراژی وحشتناک که ده سال پیش در لندن رخ داد، نتیجه ای بدست آمده باشد، بعلاوه نگاه کنید به حوادث مشابه تروریستی که همچنان در جهان روی می دهد.»

در میدان تاویستاک پلاکی برای گرامی داشت یاد سیزده قربانی حمله به اتوبوس خط سی که در نزدیکی این محل منفجر شد، نصب شده است.

استر هایمن از آن روز سخن می گوید. خواهرسی و دو ساله اش، میریام در آن اتوبوس بود: «شنیدم بمبی در یک اتوبوس منفجر شده، گفتم خدایا اگر انفجارهایی در مترو و سپس در یک اتوبوس اتفاق افتاده این حوادث به کجا ختم خواهد شد. غافل از اینکه خواهرم در آن اتوبوس بوده است.»

خانواده های پنجاه و دو قربانی این حوادث در مراسمی که روز سه شنبه در کلیسای سنت پال برگزار شد، کمی تسکین یافتند.