نیواورلئان؛ ده سال پس از توفان کاترینا

نیواورلئان؛ ده سال پس از توفان کاترینا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

گزارش تفصیلی ده سال پس از آنکه توفان کاترینا سواحل خلیج مکزیک در آمریکا را درنوردید و ضمن برجای گذاشتن خسارات فراوان جان بیش از یکهزار و هشتصد تن را

آگهی

گزارش تفصیلی

ده سال پس از آنکه توفان کاترینا سواحل خلیج مکزیک در آمریکا را درنوردید و ضمن برجای گذاشتن خسارات فراوان جان بیش از یکهزار و هشتصد تن را گرفت، نیواورلئان از نظر اقتصادی و فرهنگی چهره ای جدید به خود گرفته است.

محله فرانسوی شهر که قدمتی تاریخی دارد با جذابیتی بی بدیل، سال گذشته همچون آهنربایی بیش از نه میلیون گردشگر را به سوی خود جلب کرد. با اینحال بازسازی شهر به صورتی ناهمگون صورت گرفته به گونه ای که به برخی مناطق توجه چندانی نشده است.

برای مثال تنها سی و چهار درصد از ساکنین محله فقیر نشین آفریقایی تبارها در نیواورلئان که سال ۲۰۰۵ با خسارات فراوان روبرو شد، برای زندگی به شهر خود بازگشته اند.

ارول جوزف شصت و چهار ساله، یکی از ساکنان این محله با کمک افراد داوطلب هنوز مشغول بازسازی منزل مسکونی خود است. او از بوروکراسی و ناکارمدی سیستم به عنوان یک مشکل بزرگ نام می برد: «فکر می کنید به خاطر سیاه پوست بودن ما است؟»

گزارشگر: «شما بگویید.»

ارول جوزف: «بله چون ما سیاه پوست هستیم.»

ده سال پیش هشتاد درصد از نیواورلئان زیر آب بود. از خدمات شهری نظیر بیمارستان ها و پلیس خبری نبود. تعداد ساکنان آفریقایی تبار این محله پس از وقوع توفان یکصد هزار نفر کاهش یافته و براساس آخرین سرشماری ها، اکنون حدود ده هزار سفید پوست در این منطقه ساکن هستند.

استیو رابینسون و پدرش فِرِد از جمله افرادی هستند که امکان بازسازی منزلشان را داشته اند. با اینحال آنها خواهان کمک رسانی به محله های فقیر نشین شهر هستند: «من از شهردار می خواهم به این منطقه و محله های حومه توجه بیشتری کند زیرا شهر تنها در محله هایی نظیر محله فرانسوی خلاصه نمی شود. درست است که این محله ها پول ساز هستند اما مردم حومه و حاشیه نشین شهر چه گناهی کرده اند؟ ما چکار باید بکنیم؟»

سندی روزنتال بنیانگذار یکی از او ان جی های محلی از گردشگران یک موزه روباز در خیابان «لندن» استقبال می کند. او سیستم ایمنی ناکارآمد شهری را دلیل عمده ویرانی های سیل در سال ۲۰۰۵ می داند: «گرچه تاکنون ده سال از واقعه گذشته اما افراد هنوز از فردوگاه لوئیس آرمسترانگ به اینجا می آیند تا ببینند چه روی داده است. ما از این مسئله خوشحالیم چرا که به خاطر بازماندگان باید حقایق مربوط به سیل به دیگران منتقل شود. به خاطر بازماندگان، همه باید بدانند که ما قربانی ضعف مهندسی شهری شدیم و نه قربانی طبیعت.»

سیستم جدید ایمنی در مقابل سیل با هزینه ای معادل پانزده میلیارد دلار ساخته شده تا شدت سیل و توفان قبل از رسیدن به شهر را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

با اینحال محیط زیست نقش بسیار مهمی در این زمینه دارد. تالاب های اطراف نیواورلئان می توانند همچون اسفنجی حجم انبوهی از سیلاب ها را به خود جذب کنند.

ایالت لوئیزیانا در سال ۲۰۰۷ چندین میلیارد دلار برای بازسازی و ایمن سازی مناطق ساحلی هزینه کرد. این در حالی است که وقوع یک فاجعه زیست محیطی دیگر اینک باعث کمک مالی بیشتر به این پروژه شده است. یکی از مسئولان پروژه می گوید: «در پی آلودگی های نفتی، بریتیش پترولیوم مجبور به پرداخت غرامتی شد که ما آنرا صرف بازسازی مناطق ساحلی می کنیم. شرایط بسیار بدی است اما این فرصتی است که باید از آن استفاده کنیم.»

دولت تایید کرده که بخش عمده شش و هشت دهم میلیارد دلار غرامت بریتیش پترولیوم پس از آلودگی های نفتی در سال ۲۰۱۰ به بازسازی مناطق ساحلی لوئیزیانا اختصاص پیدا کند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

تصاویری از تبعات طوفان هیلاری در کالیفرنیا؛ مردم و خودروهای در گل مانده

نگرانی‌ها از طوفان هیلاری در مکزیک و آمریکا؛ صدها پرواز لغو شد و مسابقات ورزشی به تعویق افتاد

یک هفته پس از آتش سوزی‌های هاوایی؛ جستجوها ادامه دارد و هویت بسیاری از قربانیان مشخص نیست