انفجار در تجمع حامیان کردهای ترکیه در آنکارا، مرگبارترین انفجار را در تاریخ ترکیه رقم زد. تجمع کنندگانی که با شعار صلح در تظاهرات شرکت کرده بودند،
آگهیانفجار در تجمع حامیان کردهای ترکیه در آنکارا، مرگبارترین انفجار را در تاریخ ترکیه رقم زد.
تجمع کنندگانی که با شعار صلح در تظاهرات شرکت کرده بودند، قربانی خشونتی بی سابقه شدند.
جوانترین قربانی این انفجار یک پسربچه نه ساله به نام محمد بود.
در شرایطی که حتی پیش از انفجارهای آنکارا تنش و درگیری در ترکیه بالا گرفته بود، این انفجارها زخمهای کهنه را برای کردها تازه کرد و برای دولت زنگهای خطر را بار دیگر به صدا درآورد.
کردها دولت ترکیه و حزب حاکم را متهم کرده اند که با دامن زدن به خشونتها علیه حزب کارگران کردستان ترکیه، پ کا کا، تلاش می کند تا در آستانه انتخابات با امنیتی کردن جامعه، آرای بیشتری را برای خود کسب کند.
از ماه ژوئیه سال جاری میلادی یعنی حدود سه ماه قبل که آتش بس بین دولت ترکیه و حزب کارگران کردستان ترکیه، پ کا کا، پایان یافت، درگیریها بین این دو گروه به طور بی سابقه ای در دو دهه اخیر افزایش یافته است. در این مدت کوتاه بیش از ۱۵۰ نفر از نیروهای امنیتی ترکیه و صدها نفر از شبه نظامیان پ کا کا جان خود را از دست داده اند.
افزایش ناآرامیها این نگرانی را ایجاد کرده است که ترکیه و پ کا کا به رویارویی های خونین دهه های گذشته بازگردند که بیش از چهل هزار کشته به جا گذاشت. پ کا کا از سال ۱۹۸۴ میلادی یعنی حدود سی سال قبل به دنبال خودمختاری بخشهای کردنشین ترکیه از دولت مرکزی این کشور بوده است.
تلخ ترین حمله تروریستی تاریخ جمهوری ترکیه، آنهم درست سه هفته مانده تا برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی، این کشور را در شوک فرو برده است. درباره بمبهایی که آنکارا را تکان داد با نیهات علی اُزجان، تحلیلگر مسائل مرکز تحقیقاتی «تپاو» (بنیاد تحقیقاتی سیاستهای اقتصادی ترکیه) در آنکارا گفتگو می کنیم.
یورونیوز: از بیست و چهارم ژوئیه ترکیه حمله نظامی علیه پ کا کا و داعش را در دستور کار قرار داده. فکر می کنید در تجمعی که با هدف حمایت از صلح در حال برگزاری بود، تدابیر امنیتی با توجه به بحرانی بودن اوضاع کفایت می کرد؟
نیهات علی اُزجان: «وقتی به نتیجه این کار و توضیحات مسئولان دقت می کنیم متوجه سهل انگاری در مورد مسائل امنیتی و اطلاعاتی می شویم. پلیس تامین امنیت را در مکان تجمع برعهده داشته ولی تروریست ها درست تله خود را در جایی که افراد قصد خروج از تجمع را داشتند، کار می گذارند؛ با آگاهی از اینکه مسائل امنیتی در فضای پیرامونی تجمع درنظر گرفته نشده بود.»
یورونیوز: گروهی از افراد دولت را در ارتباط با این حمله مقصر می دانند. شخص نخست وزیر و صلاح الدین دمیر تاش، هر یک دیگری را متهم کرده است. با توجه به آخرین اطلاعات بدست آمده، به نظر شما هدف از این حملات چه بوده؟
نیهات علی اُزجان: «چندین بعد در این قضیه مطرح است. تمام اطلاعاتی که تاکنون منتشر شده فقط بیانگر یک بعد ماجراست. وقتی از این دید نگاه می کنیم متوجه می شویم که حملات داعش در سوریه علیه پ کا کا و پیشمرگه ها به داخل مرزهای ترکیه کشیده شده و خشونتهای مزبور ربطی به انتخابات پیش رو ندارند. البته دولت در چنین شرایطی طبیعتا مسئولیت سیاسی دارد.»
یورونیوز: سه ماه پیش، در مرز با سوریه سی و سه نفر کشته شدند. بین آن حمله و حملات آنکارا ارتباطی می بینید؟
نیهات علی اُزجان: «تشابهاتی بین دو حمله از نظر شیوه های بکار رفته شده در آنها و افرادی که هدف حملات بوده اند، دیده می شود. با این حال فارغ از این دو حمله، حملات دیگری هم بوده اند که با مورد آنکارا ارتباط دارند و به کرات هم تکرار می شوند. بویژه جلسه حزب دمکراتیک خلق ها در دیاربکر یا حمله شش و هفت اکتبر در کوبانی و همینطور حملات پ کا کا ضد مواضع طرفداران داعش یا دیگر حملات انفرادی ضد اسلامگرایان سیاسی غیر نظامی، همه و همه نشاندهنده این هستند که اختلافات و درگیری های پ کا کا و داعش روز به روز تشدید می شود.»
یورونیوز: آیا می توان گفت این استراتژی پ کا کا در آستانه انتخابات است؟ این سازمان تروریستی روز حمله اعلام کرده بود در نظر دارد تا اول نوامبر، روز انتخابات دست به اسلحه نبرد؟
نیهات علی اُزجان: «به نظرم تصادفی است. اما به زودی شاهد انتخابات خواهیم بود. پ کا کا حملاتی را در چندین مکان خاص و با شرایطی خاص طراحی کرده ولی انتخابات نزدیک است و پ کا کا در حال حاضر در سوریه و عراق هم ایفای نقش می کند. مبارزه علیه داعش می تواند مشروعیت در صحنه بین الملل و همچنین امکان تداوم نبرد را برای آنها به ارمغان بیاورد.»
یورونیوز: حملات آنکارا چگونه می تواند بر انتخابات اول نوامبر تاثیرگذار باشد؟
نیهات علی اُزجان: «نمی توان این مورد به یک نتیجه قطعی رسید. حملاتی از این جنس می توانند دو نتیجه را به دنبال داشته باشند. از یکسو احساس عدم امنیت می تواند موجب نزدیک شدن بیشتر ملت به دولت شود و از سوی دیگر می تواند بر انتقادها بیفزاید و قدرت بلوک مخالف دولت را تشدید کند.»