مقایسه سخنرانی های «وضعیت اتحاد» در آمریکا و اروپا

آگهی

سخنرانی سالانه رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در کنگره موسوم به «وضعیت اتحاد» از زمان ایراد سخنرانی توسط جورج واشنگتن در سال ۱۷۹۰ میلادی به تاریخی مهم در تقویم سیاسی این کشور تبدیل شد. این سنت اخیرا در اروپا مورد تقلید قرار گرفته است: رئیس کمیسیون اروپا از سال ۲۰۱۰ به این سو سالانه به ایراد سخنرانی در مورد وضعیت اتحاد در برابر پارلمان اروپا می پردازد.

اما نسخه اصیل و سنتی سخنرانی «وضعیت اتحاد» در آمریکا چه تفاوتی با نسخه جدید آن در اروپا دارد؟ از بسیاری جهات مقایسه این دو سخنرانی قیاسی مع الفارق است، هر چند از نظر سبک دو سخنرانی شاید برخی از این تفاوتها چندان اهمیتی نداشته باشند. در اینجا مقایسه ای بین آخرین سخنرانی «وضعیت اتحاد» باراک اوباما و سخنرانی ایراد شده توسط ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا در سپتامبر گذشته انجام می دهیم:

پیش زمینه دو سخنرانی

سخنرانی ایراد شده در روز ۱۲ ژانویه آخرین سخنرانی «وضعیت اتحاد» باراک اوباما بود. او به رای گرفتن از مردم در انتخابات آینده احتیاج ندارد. همین امر به او اجازه داد که به شکلی کلی صحبت کند. او در ابتدای سخنرانی خود گفت که «مایل نیستم تنها در مورد سال آینده صحبت کنم بلکه می خواهم بر روی ۵ تا ۱۰ سال آینده متمرکز شوم.» باراک اوباما همچنین از این فرصت برای یادآوری موفقیت هایش در طول دوران ریاست جمهوری خود استفاده کرد. به همین دلیل او مرتب به «پیشرفتهای ۷ سال اخیر» اشاره کرد. به این ترتیب پیام کلی او در این سخنرانی امیدبخش و بلندپروازانه بود. به عنوان مثال آقای اوباما در این سخنرانی گفت: «بیایید آمریکا را به کشوری تبدیل کنیم که بیماری سرطان را یک بار برای همیشه درمان می کند.»

در مقابل از آنجا که ژان کلود یونکر در ابتدای دوران ریاستش بر کمیسیون اروپا قرار داشت، سخنرانی ایراد شده در ماه سپتامبر گذشته اولین سخنرانی «وضعیت اتحاد» محسوب می شد. او باید اهداف روشن تری را برای طول دوران ریاست خود بر کمیسیون اروپا مشخص و راههای بهبود عملکرد اتحادیه اروپا را نیز تبیین می کرد. دست او برای سخن گفتن از شکستهای گذشته بازتر بود زیرا این شکستها به دوران ریاست خود او مربوط نمی شد. پیام او در این سخنرانی صریح و تلخ بود. او گفت: «اتحاد اروپایی ما در وضعیت خوبی قرار ندارد.»

قالب و ظاهر دو سخنرانی

کار باراک اوباما برای ایراد سخنرانی «وضعیت اتحاد» آسانتر از ژان کلود یونکر بود. باراک اوباما سخنرانی زبردست است و تنها به زبان انگلیسی که زبان مادری اش است سخنرانی کرد. سروصدا و اعتراض کردن در جریان سخنرانی «وضعیت اتحاد» در آمریکا امری بسیار نادر است و همین امر کار را برای او آسان می کرد. به همین دلیل اوباما در سخنرانی خود از ۵۴۸۱ کلمه در عرض ۵۹ دقیقه استفاده کرد.

از طرف دیگر ژان کلود یونکر با شرایط دشوارتری روبرو بود. سخنرانی او دو برابر سخنرانی اوباما و ۱۰۰۳۱ کلمه داشت. او به سه زبان انگلیسی، آلمانی و فرانسه سخنانش را ایراد می کرد. در جریان سخنرانی او نه تنها برخی از نمایندگان پارلمان اروپا به نشانه اعتراض سر و صدای می کردند بلکه علاوه بر آن یکی از نمایندگان پارلمان اروپا از اعضای لیگ شمالی ایتالیا (لگا نورد) در حالی که نقابی با تصویر آنگلا مرکل به چهره داشت به سوی او رفت. به این ترتیب او مجبور شد سخنرانی خود را کوتاه کند و پس از ۸۱ دقیقه سخنرانی نتوانست آن را به کامل به پایان ببرد.

مقایسه استفاده از اسامی و اعداد در دو سخنرانی

باراک اوباما در سخنرانی خود مرتب به شخصیت های بزرگ تاریخ آمریکا همچون آبراهام لینکلن، جورج واشنگتن، فرانکلین دلانو روزولت، توماس ادیسون، مارتین لوتر کینگ، سالی راید و برادران رایت اشاره می کرد. در مقابل او از آمار و ارقام زیادی در سخنرانی اش استفاده نکرد. از ۵۴۸۱ کلمه استفاده شده در سخنرانی او تنها ده عدد و رقم وجود داشت که بیشتر آنها هم گرد شده بودند.

ژان کلود یونکر در مقابل به نام افرادی اشاره می کرد که تاریخ اروپا را شکل داده بودند. او در سخرانی خود به شخصیتهای معاصر سیاسی و اعضای فعلی پارلمان و یا کمیسیون اروپا اشاره کرد. او در سخنرانی خود از مارتین شولز، فدریکو موگرینی و فرانس تیمرمنس نام برد. او به افراد خارج از نهادهای اروپایی اشاره ای نکرد. او همچنین در سخنرانی خود از آمار و ارقام دقیقی استفاده کرد. در سخنرانی او از میان ۱۰۰۳۱ کلمه از ۵۲ عدد و رقم دقیق استفاده شده بود. برخی از این آمار و ارقام عبارت بودند از: «زندگی ۱۲۲ هزار نفر»، «۰.۱۱ درصد از جمعیت اروپا» و «۳.۴۱ میلیارد یورو».

مقایسه زبانی دو سخنرانی

لغات استفاده شده توسط هر دو سخنران نشان دهنده رویکرد متفاوت آنهاست. باراک اوباما در سخنرانی خود بیشتر از لغاتی هیجان برانگیز و جذاب استفاده کرد. او به مراتب از لغاتی همچون آمریکا، توانستن، جهان، اراده، مردم، کار، سالها، منصفانه استفاده کرد. او در سخنرانی خود حتی ۵ بار از لغت «عشق» نیز استفاده کرد.

در مقابل دایره لغات ژان کلود یونکر بیشتر حرفه ای و تخصصی و کمتر احساسی بود. او به لغت «عشق» اشاره نکرد. این در حالی است که لغت «نیاز» به اندازه لغت «توانستن» در سخنرانی او استفاده شده است. بیشترین لغات استفاده شده در سخنرانی او عبارتند از: اروپایی، حکومتها، یونان و یورو. برای درک بهتر جنبه تخصصی سخنرانی وی می توان به جمله ابتدایی سخنرانی او اشاره کرد. او سخنرانی خود را با این جمله آغاز کرد: «سخنرانی وضعیت اتحاد به طور مشخص در چهارچوب توافق حاکم بر رابطه بین پارلمان اروپا و کمیسیون اروپا پیش بینی شده است.»

باراک اوباما اما سخنرانی خود را با یک لطیفه آغاز کرد و گفت: «می دانم برخی از شما بی صبرانه منتظرید که به ایالت آیووا (اولین ایالتی که در آن انتخابات درون حزبی برای گزینش نامزد ریاست جمهوری برگزار می شود) برگردید.»

مقایسه استفاده از فن بلاغت در دو سخنرانی

باراک اوباما و ژان کلود یونکر هر دو سخنورانی زبردست هستند. هر دو آنها از فنون شناخته شده ای برای تاثیرگذاری بر روی مخاطبانشان استفاده می کنند. یکی از این فنون، فن تکرار است:

ویدئوی زیر نشان می دهند که باراک اوباما در سخنرانی خود از این فن استفاده می کند. او می گوید: «من این مسئله را نزد کارگری دیدم…من این مسئله را نزد فردی بلندپرواز دیدم…من این مسئله را نزد سربازی دیدم». او به این ترتیب خود را به نقطه اوج سخنرانی اش رساند.

در مقابل ژان کلود یونکر مرتب در سخنرانی خود تکرار می کرد: «آیا فراموش کرده ایم که…». او با استفاده از تکرار این جمله توانست پیام خود را در مورد لزوم شفقت داشتن در برابر مهاجران به مخاطبانش منتقل کند.