آگهیدر حالی که بنا به اعلام شورای نگهبان حدود ۵۵ درصد نامزدهای شرکت در انتخابات مجلس رد صلاحیت شده اند، بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی در ایران ضمن ابراز نگرانی از این مسئله و نیز نشانه هایی از بسته تر شدن فضای سیاسی در آستانه انتخابات، خواهان دخالت حسن روحانی رئیس جمهوری در این زمینه و تامین شرایط سالم و رقابتی بودن انتخابات و آزادی مطبوعات و اطلاع رسانی شده اند.
در خارج از ایران نیز کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران ضمن استقبال از آزادی چهار زندانی دارای تابعیت دوگانه ایرانی و آمریکایی، از مقامات ایران خواهان آزادی دهها نفری که به خاطر ابراز مسالمت آمیز عقیده خود زندانی هستند، شده است.
این در حالی است که روز سه شنبه ۲۱ دیماه، ریحانه طباطبایی خبرنگار سرویس سیاسی روزنامه شرق برای چهارمین بار و به خاطر گذراندن دوره حبس تعزیری روانه زندان اوین شد و محمود بهشتی سخنگوی پیشین کانون صنفی معلمان نیز با وجود وعده مسئولان زندان برای تمدید مرخصی او روز پنجشنبه ۲۴ دیماه به زندان اوین بازگشت.
از حدود سه ماه پیش ودرآستانه برگزاری دو انتخابات مهم در ایران، مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری، موج جدیدی از بازداشت روزنامه نگاران و فعالان مدنی در ایران آغاز شده است.
این بازداشت ها در آبانماه گذشته با بازداشت عیسی سحر خیز مدیرکل مطبوعات وزارت ارشاد در دوران محمد خاتمی، احسان مازندرانی مدیر مسئول روزنامه فرهیختگان، آفرین چیت سازستون نویس روزنامه ایران و سامان صفرزاده خبرنگار ماهنامه اندیشه آغاز و با احضار و پیگرد شماری دیگر از روزنامه نگاران و فعالان مدنی از سوی سپاه پاسدران ادامه یاقت.
علی اصغر رمضانپور معاون فرهنگی وزارت ارشاد در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، درباره اینکه این احضار و بازداشت ها چه اهدافی را دنبال می کند به یورونیوز می گوید: «حکومت ایران برای پیدا کردن دستاویزی برای تشدید سرکوب و بستن فضای سیاسی نیازمند ساختن دشمنان داخلی است که از طریق سرکوب شان به دیگران هشدار بدهد. پس از خالی کردن فضای سیاسی از حضور اصلاح طلبان و زندانی کردن رهبران اعتراضات پس از انتخابات سال ۸۸ یگانه گروهی که همچنان در فضای سیاسی ایران حضور دارند و زبان و بیانی مستقل از حکومت دارند، روزنامه نگاران هستند؛ به همین دلیل در چند سال اخیر فشار امنیتی بر گروه معدود روزنامه نگاران افزایش یافته است و همین گروه محدود بارها بازداشت یا احضار شده اند و از تکرار بازداشت و یا احضار آنان به عنوان نشانه ای برای تعریف خط قرمز هایی استفاده می شود که باید رعایت شود. بنا بر این از احضار هر روزنامه نگار و یا بازداشت دوباره با هدف نشان دادن تداوم قدرت و نظارت نیروهای امنیتی استفاده می شود.»
آقای رمضانپوردر ادامه با توجه به تکرار این رویداد در شرایط خاص سیاسی درایران، می افزاید: «این تبدیل به یک سنت در ایران شده است که در نزدیکی هر انتخابات یا تحول سیاسی مهمی از طریق بازداشت برخی از روزنامه نگاران یا چهره های سیاسی فضای سیاسی تحت کنترل بیشتری قرار بگیرد. اما به نظر می رسد بازداشت های اخیر بیشتر با هدف بسته نگاه داشتن فضای رسانه ای در شرایط حساس سیاسی پیش از اجرای توافق اتمی صورت گرفته باشد.»
سازمان گزارش گران بدون مرز در آخرین بیانیه خود در۲۶ دیماه، ایران را با داشتن ۳۸ روزنامه‌نگار و شهروند خبرنگار زندانی، یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه ای نامیده است.
همچنین روز بیستم آبانماه، حدود یکهفته پس از اولین موج بازداشت های اخیر روزنامه نگاران در ایران، گروهی از کارشناسان و گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در بیانیه ای خواستار توقف روند بازداشت روزنامه نگاران در ایران شدند.
علی اصغر رمضانپور روزنامه نگاروتحلیلگر سیاسی در مورد تاثیر درخواست نهادهای بین المللی دفاع از حقوق بشر می گوید: « گزارش های حقوق بشری نهادهای بین المللی در کوتاه مدت اثر محسوسی ندارد اما در میان مدت به حساسیت برخی از مسایل می افزاید و نهادهای امنیتی یا قضایی در ایران را ناگزیر به نشان دان واکنش می کند. در مواردی اقدام های بین المللی نهاد های حقوق بشر به لغو حکم سنگسار یا توقف برخی از اعدام ها یا آزادی برخی افراد منجر شده است.»