مصاحبه یورونیوز با جاکومو آگوستینی، افسانه زنده موتورسواری با ۱۵ عنوان قهرمانی جهان.
آگهیجاکومو آگوستینی قهرمان سابق موتورسواری، پانزده عنوان قهرمانی جهان را در کارنامه خود دارد.
آگوستینی در ۱۶ ژوئن ۱۹۴۲، برابر با ۲۶ خرداد ۱۳۲۱، در برشا، در استان شمالی لومباردی ایتالیا به دنیا آمده است و میان چهار برادر، بزرگترین است.
او از سال ۶۸ تا ۷۴ میلادی، هر سال قهرمان دسته ۳۵۰ سی سی بوده و از ۶۶ تا ۷۲ و ۷۵ میلادی، قهرمان دسته ۵۰۰ سی سی. رکوردی که همچنان در دست این ایتالیایی ۷۳ ساله است.
برونو سوزا، خبرنگار ورزشی یورونیوز، با جاکومو آگوستینی، افسانه زنده ورزش موتورسواری سرعت مصاحبه کرده است.
متن کامل مصاحبه در پی می آید:
یورونیوز: سلام آقای جاکومو آگوستینی، برای مصاحبه ممنونم. اشتیاق شما برای موتورسواری چه زمانی آغاز شد؟
جاکومو آگوستینی: به گمانم اصلا برای موتور به دنیا آمدم! وقتی کوچک بودم و تازه فکر کردن یاد گرفته بودم، فکر می کردم شغل آینده ام موتورسواری خواهد بود، مسابقه دادن. با مارپیچ جیمکانا شروع کردم، با مسابقه های کوچک، چون پدرم به من اجازه شرکت کردن در مسابقات سرعت را نمی داد. همیشه می گفت خیلی خطرناک است، نمی خواست رضایتنامه ای امضا کند. یک روز، منزل دوست پدرم بودیم که دفتردار بود، از من پرسید چرا غصه داری؟ چرا خوشحال نیستی؟ گفتم می خواهم مسابقه بدهم. او هم پدرم را راضی کرد تا رضایتنامه را امضا کند. بعدا معلوم شد فکر کرده من مسابقه دوچرخه سواری را می گویم، نه موتور. یک موتور زیبا خریدم، مسابقه را شروع کردم و بلافاصله برنده شدم. این آغاز زندگی حرفه ای من بود.
یورونیوز: وقتی جوان بودید، قهرمانتان در دنیای موتور چه کسی بود؟
جاکومو آگوستینی: بچه که بودم دو ایتالیایی را دوست داشتم، کارلو اوبیالی و تارکینو پروُوینی، دو موتورسوار که چندین بار قهرمان جهان شدند. در دو سه مسابقه رفتم تماشاشان کردم و همیشه فکر می کردم می خواهم مثل آنها بشوم.
یورونیوز: چه وقتی دانستید که از بقیه بهتر هستید، که استعداد فراوانی دارید؟
جاکومو آگوستینی: این را نمی دانستم، فقط عشق و اشتیاق موتور را داشتم. پدرم هم همیشه می گفت: چه کار می خواهی بکنی در میان این همه قهرمان بزرگ؟ من می گفتم می خواهم مسابقه بدهم چون موتور را دوست دارم، مسابقه را دوست دارم. و وقتی هم پیروزی هایم شروع شد، به خودم گفتم شاید بد هم نباشم. اما هرگز فکر نمی کردم یک بار هم قهرمان جهان بشوم، چه رسد به پانزده بار. باید خوشحال باشم که این شانس را داشتم.
یورونیوز: بین سال های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۰، شما در همه مسابقات سرعت قهرمانی جهان، اول شدید. چطور توانستید چنین تمرکزی را حفظ کنید؟
جاکومو آگوستینی: قهرمان جهان شدن خیلی دشوار است و تکرار آن باز دشوارتر. سکوی قهرمانی مخدر است، آن بالا حال خوبی به آدم دست می دهد. وقتی روی سکوی اول ایستادی حس خوبی است. فکر کنم هر کدام از مسابقه ها قصه جدایی دارند، برای همین هم وقتی زیاد برنده می شوی، باز می خواهی یک بار دیگر هم ببری. هر دفعه احساسی تازه است.
یورونیوز: شما الآن گفتید که پیروزی مثل مواد مخدر است، با این حال، زمانِ کنار گذاشتن هم فرا می رسد. شما چطور فهمیدید که زمان کنار گذاشتن موتور رسیده است؟
جاکومو آگوستینی: گرفتن چنین تصمیمی سخت است، اما باید به آن اندیشید. زمان می گذرد و بهتر است به جوان ها امکان بدهی که جای تو را بگیرند.
یورونیوز: هیچ گاه سودای بازگشت به قهرمانی جهان به سرتان افتاد؟
جاکومو آگوستینی: نه، چون فقط گرفتن تصمیم است که دشوار است. وقتی کنار گذاشتم، دیگر چرا دوباره شروع کنم؟ اگر می خواستم اصلا نباید کنار می گذاشتم…
یورونیوز: بعد از موتور شما تجربه کوچکی هم در فرمول یک داشتید. موتور و خودرو چه فرقی دارند؟
آگهیجاکومو آگوستینی: من در میانه راه حرفه ای، امکان این را داشتم که در مسابقه اتومبیلرانی شرکت کنم. آقای انزو فِراری این امکان را به من دادند. خیلی فکر کردم. فکر کردم و دو سه روز بعد تصمیم گرفتم با موتور خودم بمانم. موتور عشق من بود، با موتور شروع کردم و از وقتی چشم باز کردم در فکر موتور بودم، نه ماشین. دیدم عوض کردن خیلی خودخواهانه است، مثل کسی می شوم که همه چیز را با هم بخواهد. با خودم گفتم باید با همین چیزی که خداوند به من ارزانی کرده خوشحال باشم. اما در پایان عمر حرفه ای و وقتی موتور را کنار گذاشتم، دلم می خواست اتومبیلرانی را امتحان کنم که ببینم شرایطش چگونه است. تجربه خوبی هم بود.
یورونیوز: شما هم زمان هم ۳۵۰ سی سی می راندید هم ۵۰۰ سی سی، دو دسته بندی در آن واحد. آیا امروز هم ممکن است کسی چنین کند؟
جاکومو آگوستینی: بله، ممکن است، فقط امروز موتورسواران میلش را ندارند، همین رقابت در یک دسته برایشان کافی است و پول خوبی هم در می آورند. نیازی به شرکت در دو دسته ندارند. قبلا این عادی بود، همه در هر دو دسته شرکت می کردند، ۱۲۵ سی سی – ۲۵۰ سی سی و یا ۳۵۰ سی سی – ۵۰۰ سی سی. بعدش دیگر تغییر کرد اما مثلا فردی اسپنسر کماکان به مسابقه در دو دسته ادامه داد. نشان داد که می شود در هر دو قهرمان شد. اما موتورسواران امروزی خیلی دلشان نمی خواهد به خودشان زحمت بدهند.
یورونیوز: فصل پیش، سال ۲۰۱۵، یکی از هیجان انگیز ترین فصل ها بود ولی فینالی پرحاشیه داشت. شما درگیری پیش آمده بین مارک مارکز و والنتینو روسی را چطور دیدید؟
جاکومو آگوستینی: همه می خواهند برنده باشند، برای همین چندان ساده نیست که هم مسابقه بدهی و هم جنتلمن باشی، همواره باید تهاجمی بود. روسی و مارکز درگیری خیلی کوچکی داشتند، هر دو عصبانی شدند اما این اتفاقات زمان ما هم می افتاد. درست نیست، اما پیش می آید.
آگهییورونیوز: آیا کسی می تواند رکوردهای شما را بشکند؟
جاکومو آگوستینی: رکوردها مال شکستن هستند. شاید روزی کسی این کار را بکند. والنتینو (روسی) یا مارکز. مارکز هنوز خیلی جوان است، نمی دانم روزی که رکورد من را می شکند خودم هنوز باشم یا نه.
یورونیوز: و سؤال آخر، اگر می توانستید چیزی را در موتورسواری امروز تغییر دهید، چه می کردید؟
جاکومو آگوستینی: من خیلی الکترونیک را دوست ندارم، ترجیح می دهم موتورسواران کار کنند نه الکترونیک. شاید چون به آن عادت ندارم. جوان ها از وقتی شروع کردند کمک های الکترونیک وجود داشته، برای آنها هم دشوار است که تغییر کنند.
یورونیوز: خیلی ممنونم.
آگهی