گنشر را یکی از تاثیرگذارترین سیاستمداران جهان در قرن بیستم می دانند. او که حدود ۱۸ سال وزیر امور خارجه آلمان بود٬ نقش بسیار موثری در فروپاشی دیوار برلین و اتحاد دو آلمان داشت.
آگهیهانس دیتریش گنشر، وزیر امور خارجه آلمان که با تلاشهای او دیوار برلین فرو ریخت و آلمان متحد شکل گرفت، در سن ۸۹ سالگی درگذشت.
آقای گنشر پس از تشکیل آلمان متحد، برای حفظ توازن بین شرق و غرب آلمان تلاش زیادی کرد. او از حامیان ایده اروپای متحد بود.
در دوران جنگ ایران و عراق، او که وزیر امور خارجه آلمان بود به ایران سفر کرد و در اظهار نظری نامتعارف از سوی یک دیپلمات غربی تلاش قدرتهای غربی برای منزوی کردن ایران را یکی از «بزرگترین اشتباه های» این کشورها توصیف کرد.
گنشر پنجشنبه شب به علت نارسایی قلبی درگذشت.
نگاهی گذرا به زندگی و میراث سیاسی گنشر
هانس دیتریش گنشر طی دورانی که آلمان به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شده بود، از مهترین وزرای خارجه آلمان غربی بود.
وی همیشه خواهان گفت وگو بین بلوک شرق و غرب بود و همین گفت وگوها در نهایت نقش مهمی در پایان جنگ سرد داشت.
گنشر در سال ۱۹۲۷ در هاله به دنیا آمد که بعدها بخشی از آلمان شرقی شد. وی برغم خواستش مجبور شد به ارتش آلمان بپیوندد.
پس از پایان جنگ جهان دوم، در رشته اقتصاد و حقوق تحصیل کرد. در ۱۹۵۲ به آلمان غربی فرار کرد و عضو حزب دموکرات آزاد آلمان شد.
در سال ۱۹۶۹ در دولت ویلی برانت به سمت وزارت کشور منصوب شد.
گنشر در این مقام، پیشنهاد اسرائیل را برای فرستادن واحدی از نیروهای ویژه ارتش و آزاد کردن گروگان های المپیک مونیخ رد کرد. در تلاش نافرجام برای آزادی گروگان ها یازده گروگان، ۵ گروگان گیر و یک تن از افراد پلیس کشته شدند.
در سال ۱۹۷۴ هلموت اشمیت سوسیالیست، جای برانت را گرفت. گنشر در دولت اشمیت به سمت وزارت خارجه رسید. وی در تحول و تکامل آنچه به «اُوست پلیتیک» یا سیاست شرقی معروف شد و رویکرد گفت وگو را جایگزین دشمنی با اتحاد جماهیر شوروی کرد، نقش داشت. طبق نظریه موسوم به «گنشریسم»، آلمان متحد اصلی ناتو بود و می توانست به صورت پلی بین شرق و غرب عمل کند.
سخنرانی سی ام سپتامبر۱۹۸۹ گنشر از بالکن سفارت آلمان در پراگ، نقطه ی عطف مهمی بود. هزاران شهروند آلمان شرقی که نتوانسته بودند جواز سفر به آلمان غربی را دریافت کنند، در حیاط سفارت جمع شده بودند. گنشر در آن روز اعلام کرد با دولت کمونیست چکسلواکی توافق شده است که به پناهندگان آلمان شرقی اجازه ورود به آلمان غربی داده شود.
گنشر علاقه زیادی به یکپارچه شدن اروپا داشت و گمان می کرد این یکپارچگی کلید موفقیت برای اتحاد دوباره ی دو آلمان خواهد بود. وی بشدت طرفدار اصلاحات سیاسی در لهستان و مجارستان بود.
تحولات بعدی مهر تاییدی بر نظر وی بود: بلوک شرق سرنگون شدند و پس از آن دو آلمان دوباره متحد شدند.
در سال ۱۹۹۰ مذاکرات اتحاد دوباره آلمان بین گنشر و مارکوس مکل همتای او در جمهوری دموکراتیک آلمان انجام شد.
همان سال گنشر در به رسمیت شناختن جمهوری کرواسی از سوی آلمان نقش مهمی داشت و پس از آنکه کرواسی و اسلوونی اعلام استقلال کردند گنشر به این نتیجه رسید که یوگسلاوی دیگر یک پارچه نخواهد ماند.
گنشر از افراد مهم در گروه مذاکره کننده برای آزادی میخاییل خودرووفسکی بود. آنگلا مرکل او را مأمور مذاکره با ولادیمیر پوتین کرد. خودرووسکی پس از تحمل ۹ سال زندان در دسامبر ۲۰۱۳ آزاد شد و در نخستین سفر خود به آلمان آمد.