آگهیمریم اکبری منفرد که در بند زنان زندان اوین محبوس است، در مهرماه امسال و در پی انتشار فایل صوتی جلسه آیت الله منتظری با اعضای هیات مرگ (اعدام های جمعی ۶۷) شکواییه ای رسمی به قوه قضائیه تسلیم کرده بود تا به اعدام برادر و خواهرش (رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد) که جزء هزاران زندانی سیاسی اعدام شده در سال ۶۷ بوده اند، رسیدگی کند و ضمن محاکمه مسئولان آن، جزییات اعدام و محل دفن را مشخص کند.
به گزارش سایت سازمان عدالت برای ایران، اکنون خانم اکبری منفرد بار دیگر از درون زندان با ارسال نامه ای رسمی به دادسرای تهران نوشته است: «یکی از مقامات دادستانی در یک توضیح شفاهی به همسرم گفته‌اند که مسئولان قتل عام سال ۶۷ از جمله مسئولان اعدام خواهر و برادرم یا مرده‌اند و یا پیر شده‌اند. می خواهم اسامی آنها را چه مرده باشند و یا خیلی پیر شده باشند بدانم. همچنین بدانم چرا و چگونه خواهر و برادرم که در حال گذراندن دوران حبس خود بودند و برادرم علاوه بر حکم سه سالی که داشت در زندان بود را اعدام کرده‌اند.»
خانواده‌های زندانیان سیاسی که عزیزانشان در جریان اعدام های تابستان ۶۷ در گورهای جمعی دفن شده‌اند، هر سال و به طور معمول با حضور در گورستان خاوران یاد آنها را گرامی می‌دارند. اما بنا به برخی روایت‌ها همه قربانیان این فاجعه در خاوران دفن نشده‌اند.
مریم اکبری منفرد در نامه اخیر خود به دادسرای تهران با اشاره به بخش دیگری از واکنش شفاهی دادسرا به شکایت اولیه وی در مهرماه سال جاری، نوشته است: «یک مقام دادستانی به خانواده ام در پاسخ به این درخواست من در شکواییه که گفته ام می‌خواهم بدانم خواهر و برادرم کجا دفن شده اند گفته است در گورستان خاوران دفن شده اند. می خواهم بدانم آیا این یک اطلاع درست است و اگر محل دفن آنها در خاوران است در کدام بخش این گورستان و با کدام مشخصات دقیق مکانی.»
به گفته خانم اکبری منفرد، برادرش عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی، در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می‌کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود اینکه سال‌ها بود مدت حبس خود را گذرانده بود مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد.
درمراسم شب هفت پسر دیگر این خانواده، علیرضا اکبری منفرد که در ۲۸ شهریور سال ۶۰ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده بود، ماموران امنیتی به برگزارکنندگان مراسم حمله کردند و حضار از جمله مادر و خواهر وی رقیه اکبری منفرد را نیز دستگیر کردند. رقیه اکبری منفرد که مادر یک دختر خردسال بود، به ۸ سال زندان محکوم شد و در سال ۶۷ درحالی که فقط یک سال تا پایان اتمام مدت محکومیتش باقی مانده بود، اعدام شد.
به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، در پی شکایت رسمی مریم اکبری منفرد به قوه قضاییه، وی که در حال سپری کردن پانزده سال دوران حبس خود در اوین است، از دسترسی به امکانات پزشکی محروم شده‌است. این گزارش می‌افزاید: «مقامات ایرانی از انتقال مریم اکبری منفرد به بیرون از زندان برای مداوا سر باز می‌زنند و این در حالی است که از قبل، برای درمان مشکلات آرتروز و تیروئید وی برنامه ریزی شده بود. دادیار زندان اوین خانواده خانم اکبری خبر داده که برنامه درمانی وی به دلیل اینکه او “پررو شده”، لغو شده است.»
عفو بین‌الملل خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط مریم اکبری منفرد شده و از مدافعان حقوق بشر خواسته است که امکان مداوای فوری و دوامدار وی در زندان، عدم شکنجه وی، عدم آزار و شکنجه خانواده های قربانیان کشتار جمعی سال ۱۳۶۷، اجرای عدالت و جبران خسارت، تحقیقات مستقل و موثر و محاکمه عاملان این کشتار جمعی را مطالبه کنند.