امدادرسانی با «اکو فلایت» به آوارگان جنگ در جمهوری دموکراتیک کنگو

امدادرسانی با «اکو فلایت» به آوارگان جنگ در جمهوری دموکراتیک کنگو
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

در برنامه کمک رسانان به بررسی شیوه امدادرسانی سازمان های غیردولتی به آوارگان و اسیب دیدگان جنگ در جمهوری دموکراتیک کنگو و استفاده آنها از خدمات هوایی «اکوفلایت» پرداختیم.

آگهی

شمار کشته شدگانِ بیش از ۲۰ سال جنگ در جمهوری دموکراتیک کنگو تا شش میلیون نفر تخمین زده می شود.

بنا به اعلام دفتر هماهنگی کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر مجبور به ترک محل سکونت خود شدند و یک نفر از هر ۱۰ شهروند این کشور به کمک های اضطراری بشردوستانه نیاز دارد.

درگیری برای کنترل منابع طبیعی و خشونتهای بین قومی در جمهوری دوکراتیک کنگو موجب ظهور یکی از پیچیده ترین بحران های بشردوستانه شده است. دسترسی به جمعیت آسیب دیده چالش جدی افرادی است که وظیفه مدیریت کمکهای اضطراری را برعهده دارند. زیرساختهای موجود در این کشور محدود است. این در حالی است که اغلب این زیرساختها در اختیار شبه نظامیان قرار دارد. خدمات هوایی امدادرسانی بشردوستانه اتحادیه اروپا (اکو فلایت) کارکنان سازمان های غیر دولتی را به مناطق حساس منتقل می کند تا آنها بتوانند به امدادرسانی بپردازند.

با ماریان تئیس، سرپرست برنامه تغذیه سازمان غیردولتی «نخستین فوریت بین المللی» در سفرش به نیونزو در استان تانگانیکا همراه شدیم. او در این محل مستقر شده است و به طور منظم به سفرهای هوایی در این منطقه می رود تا بر روند پیشرفت طرح های این سازمان نظارت کند.

ماریان تئیس می گوید: «برای دسترسی به منطقه مشکلات جدی وجود دارد. خدمات اکوفلایت به ما امکان می دهد مصالح و کالاهایی مانند دارو و هر آنچه را که برای طرح هایمان نیاز داریم، جا به جا کنیم.»

اکوفلایت طی ۲۰ سال گذشته کارکنان خدمات بشردوستانه را به مناطقی منتقل کرده است که بدون حضور آنها هرگز این خدمات به این مناطق نمی رسید. اکوفلایت امروزه شش هواپیما از جمله یک هواپیمای باری در سه کشور مختلف دارد. نیمی از این هواپیماها در جمهوری دموکراتیک کنگو به پرواز در می آیند.

360 report euronews</a> <a href="https://twitter.com/hashtag/Echo?src=hash">#Echo</a> Flight takes aid to the displaced in the war-torn <a href="https://twitter.com/hashtag/DRC?src=hash">#DRC</a> <a href="https://t.co/QanozNB2ew">https://t.co/QanozNB2ew</a> <a href="https://twitter.com/eu_echo">eu_echopic.twitter.com/TBdxCEqOjV

— Monica Pinna (@_MonicaPinna) December 30, 2016

ساندرین دوکروآ، امدادرسان اتحادیه اروپا نیزمی گوید: «ناوگان ما بنا به نیازهایمان گسترش یافته است. اکنون سه هواپیما اینجا داریم. اکوفلایت از تمامی شرکای غیردولتی خود با خدمات هوایی منظم حمایت می کند. پروازهایی که بنا به درخواست و برای جا به جایی های پزشکی و امنیتی در منطقه صورت می گیرد.»

برای سفر از نیونزو به لیوزی باید دو ساعت مسیر صعب العبور جنگلی را طی کرد. روستای نیونزو محل سکونت ۲۰ هزار از آوارگانی است که از خشونت های بین قبایل پیگمه و بانتو گریخته اند. در طول راه با چندین روستای سوخته شده روبرو شدیم. ماریان تئیس قصد دارد به یک درمانگاه صحرایی تحت پوشش سازمانی غیردولتی سرکشی کند.

از او پرسیدیم این درمانگاه که ماه سپتامبر گذشته برپا شده و هفته ای دو بار خدمات رسانی می کند اکنون در چه شرایطی است؟

ماریان تئیس در پاسخ می گوید: «دلیل افتتاح این مرکز این بود که واقعا محل جابجایی جمعیت بود. افراد در اینجا از ارائه خدمات درمانی رایگان بهره مند می شوند. این مسئله به ویژه در مورد کودکان زیر پنج سال که گروهی آسیب پذیر به شما می آیند صدق می کند. کودکانی که از سوءتغذیه رنج می برند نیز تحت درمان قرار می گیرند و سهمیه تغذیه روزانه به آنها تعلق می گیرد. تخمین می زنیم که هر هفته در دو روز فعالیت ما، حدود ۲۰۰ مشاوره پزشکی اینجا صورت می گیرد.»

سوءتغذیه و بیماری سرخک مشکلات پزشکی اصلی در این منطقه هستند. فرانسین نام کودک دو سال و نیمه ای است که مادرش ماه سپتامبر گذشته او را از روستایی در ۳۰ کیلومتری این محل به اینجا منتقل کرد. آنها در هوای آزاد می خوابند و هر دو بیمار هستند.

مامبا بیملوکو، مادر فرانسین می گوید: «محل سکونتم را ترک کردم زیرا مرگ و میر زیادی در روستایمان که مورد حمله پیگمه ها قرار گرفته بود، رخ می داد. برادرم کشته شد. شرایط اینجا رنج آور است اما خوب چاره ای نداریم.»

مونیکا پینا، خبرنگار یورونیوز می گوید: «مراقبت پزشکی و کمک های خوراکی در امدادرسانی بشردوستانه با اهمیت هستند. شاهد این بودیم که چگونه درمانگاه های صحرایی خدمات درمانی اولیه را برای تمام ساکنان جابه جا شده روستاها فراهم می کنند. اکنون به کیووی جنوبی می رویم تا ببینیم یک جشنواره مواد غذایی چگونه می تواند به افرادی که در داخل کشور آواره شده اند کمک کند و منجر به رونق اقتصاد محلی شود.»

پروازمان به استان کیووی جنوبی دو ساعت طول کشید. در آنجا با سلیمان و گروه همراه وی از سازمان غیردولتی «اکتد» ملاقات خواهیم کرد. آنها به مدت ۱۰ روز و برای برپایی جشنواره مواد غذایی به آنجا رفته اند. فرود هواپیما در این منطقه که امن محسوب نمی شود یکی از چالش برانگیزترین تجربیات خلبان مان بود.

3 unforgettable days on #echo#flights in #DRC w/ eu_echo</a> <a href="https://twitter.com/ACTED">ACTED bringing humanitarian aid to remote displacement areas pic.twitter.com/TnWyvvyGl1

— Monica Pinna (@_MonicaPinna) November 13, 2016

سلیمان سیسوکو، از مسئولان سازمان غیر دولتی اکتد می گوید: «دلیل جابه جایی ها در این منطقه جنگ مسلحانه بین نیروهای دولتی و جنگجویانی است که از خود دفاع می کنند. افراد به شکل مداوم در حال جا بجایی هستند.»

گروه فعال در سازمان غیردولتی اکتد چندین بار به کلولا سفر کردند تا آسیب پذیرترین خانواده ها را شناسایی کنند. در نهایت ۱۵ هزار نفر از ساکنان روستاهای اطراف که مجبور به ترک محل زندگی خود شده اند از کوپن های توزیع شده بهره مند شدند تا با آنها بتوانند در جشنواره مواد غذایی خوراک خود را تهیه کنند. فروشندگان در این جشنواره از بین کسبه محلی گزینش شدند.

یکی از دکه داران در این محل می گوید: « ۱۹ نفر از فروشندگان انتخاب شدند. در ابتدا بیش از ۵۰ نفر بودیم.»

پس از تهیه این گزارش نیونزو و کولولا شاهد حملات بیشتری بودند. شرایط ناپایدار امنیتی در این مناطق اینگونه کمک های بشردوستانه را به امری حیاتی تبدیل کرده است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ویدئوی ۳۶۰ درجه؛ کمک های بشر دوستانه برای کنگو

کوتاه‌ترین مرز جهان میان کدام کشورهاست؟

نخستین کشتی حامل کمک‌های غذایی از مبدأ قبرس به نوار غزه نزدیک شد