جشنواره فیلم خاورمیانه الآن: «زندگی فراتر از جنگ و تروریسم جریان دارد»

جشنواره فیلم خاورمیانه الآن: «زندگی فراتر از جنگ و تروریسم جریان دارد»
نگارش از Maryam Raz
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

امسال دوره هشتم جشنواره Film Middle East Now از چهار تا ۹ آوریل در شهر فلورانس ایتالیا برگزار شد. تمرکز موضوعی جشنواره، همانطور که از عنوانش پیداست، خاورمیانه است. تم جشنواره امسال، شهر و معماری بود.

در این دوره جشنواره، چهل و پنج فیلم از ایران، افغانستان، فلسطین، اسراییل، لبنان و سوریه حضور داشتند. آثاری از مصر و مراکش هم در بخش هایی از فستیوال به نمایش گذاشته شدند.

جشنواره Film Middle East Now در سال ۲۰۱۰ توسط لیزا کیاری و روبرتو روتا بنیان گذاشته شد. در دوره های گذشته، آثاری از فیلمسازانی همچون اصغر فرهادی، هانی ابو اسد فیلمساز سرشناس فلسطینی و دیگر فیلمسازان صاحب نام خاورمیانه به نمایش گذاشته شده اند. سال گذشته، بخش ویژه ای به آثار سینمایی فاطمه معتمد آریا، هنرپیشه ایرانی اختصاص داشت و امسال تنها بخش ویژه جشنواره به جای پرداختن به آثار هنرمندان صاحب نام و سرشناس، فیلم های پنج فیلمساز جوان مصری را مورد بررسی قرار داد.

طبق روال جشنواره، آثار منتخب در هر دوره، ترکیبی از فیلم های کوتاه و بلند هستند. محدودیت خاصی در ژانر آثار وجود ندارد و فیلم های مستند در کنار آثار تجربی و داستانی به نمایش در می آیند. روبرتو روتا و لیزا کیاری به وضوح، هدف جشنواره را تغییر دادن تصویر معوج شده خاورمیانه می دانند. معتقدند که فعالیت های فرهنگی می توانند چهره حقیقی جوامع خاورمیانه را از پشت نقابی که برایش ساخته شده، بیرون بیاورند.

لیزا کیاری درباره تم این دوره جشنواره، می‌گوید: «تمرکزمان روی مفهوم شهر، زندگی در شهر، آثار معماری و مکان‌ها است؛ چون به نظر ما، عمیق شدن و وارد شدن به یک شهر، راهی است برای آگاهی بیشتر، برای این‌که بفهمیم مردم چطور زندگی می کنند. در عین‌حال این کار، راهی است برای تقابل و مقایسه خودمان.»

Sebastien Rabas director of Desert Fire:the World Cup rebels of Kurdistan talks about his feelings and empathy towards #KurdsFilm_ME_NOW</a> <a href="https://t.co/TR0Z9sJAuj">pic.twitter.com/TR0Z9sJAuj</a></p>— linda dorigo (linda_dorigo) 6 avril 2017

روبرتو روتا، یکی دیگر از بنیانگذاران این جشنواره می‌گوید: «نسبت به تصاویری که از اخبار و از منابع خبری بین‌المللی به ما می رسند‌، این [جشنواره] یک دیدگاه و یک چشم انداز متفاوت دارد. وقتی اخبار مربوط به خاورمیانه را می‌شنویم، بیشتر از جنگ، تروریسم و افراط گرایی مذهبی حرف می‌زنند. درحالی که خاورمیانه، خیلی فراتر از این‌ها است؛ خاورمیانه جایی است که مردم زندگی روزمره‌شان را می‌گذرانند. کارمی‌کنند؛ عشق می‌ورزند؛ تحصیل می‌کنند و فرهنگ‌ می‌سازنند.»

امسال، فیلم بلند کابلیوود (Kabullywood)، محصول مشترک فرانسه و افغانستان، ساخته لوییس منیر، فیلمساز فرانسوی و خواهران حبس (Prison Sisters) محصول سوئد، ساخته ی نیما سروستانی، نماینده افغانستان در جشنواره بودند. کابلیوود داستان گروهی از جوانان هنرمند افغان را به تصویر می کشد که تلاش می کنند سالن سینمایی متروکی را با کمک ناصر، آپارتچی سینما در کابل احیا کنند.

از بین فیلم های ایرانی حاضر، می توان به رفتن (Parting) ساخته ی نیما محمودی، تمارض ساخته عابد ابست و فیلم های کوتاه خانه سفید (White House) ساخته ی ارسطو مفاخری و آیینه های پریده رنگ (Pale Mirrors) ساخته ی سالم صلواتی، هر دو از کردستان ایران، اشاره کرد. نیما محمودی فیلمساز افغان برای فیلم رفتن، نماینده ی افغانستان در اسکار ۲۰۱۷ بود؛ این فیلم، داستان دو پناهنده افغان را در ایران به تصویر می کشد.

آخرین فیلم کوتاه عباس کیارستمی، مرا به خانه ام ببر (Take Me Home) نیز در بخش یادبود جشنواره به نمایش درآمد. در کنار آثار سینمایی، نمایشگاه های عکس و کارگاه های آموزشی حضور پررنگی در این دوره شش روزه داشتند. امسال نمایشگاهی از آثار تسنيم السلطان، عکاس جوان اهل عربستان سعودی در کنار پروژه ی موسیقی Sound Middle East Now از برنامه های محوری جشنواره بودند و گروه های موسیقی از جمله گروه ایرانی ساکن فلورانس، Bowland حاضران را به شنیدن جدیدترین آثارشان، مهمان کردند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

جنجال در ایتالیا بر سر تعطیلی یک مدرسه برای عید فطر

سالی یک میلیون یورو در حوض ترِوی رم؛ سکه‌هایی که گردشگران در آب‌نماها می‌ریزند کجا می‌رود؟

شکاف بین راست‌های افراطی برای انتخابات اروپا؛ اختلاف‌ها بر سر چیست؟