سفر شناور گروه بلند

سفر شناور گروه بلند
نگارش از Maryam Raz
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

سفر شناور (Floating Trip) اولین آلبوم گروه موسیقی بلند (BowLand) در تاریخ ۲۱ آوریل ۲۰۱۷، روانه بازار شد. اعضای گروه، سه جوان مستعد و سر به زیر ایرانی هستند که پس از دوستی بلند مدت‌شان در ایران، یک‌بار دیگر در فلورانس ایتالیا به هم پیوسته اند. دو سال از شکل گرفتن گروه بلند می گذرد. سال پیش در جریان پروژه Toscana100Band – که پروژه ای رقابتی بین گروه‌های موسیقی ساکن توسکانی بود- موسیقی بلند نگاه‌ها را به خود جلب کرد.

سعید که طی اقامت دوازده ساله اش در ایتالیا، مشغول تهیه و تولید موسیقی و کار کردن به عنوان دی جی بوده است، درباره تجربه حضورش در گروه و تفاوت موسیقی تولیدی‌شان با تجربه‌ای که در فلورانس به عنوان دی جی داشته می‌گوید.

او درباره فعالیت خود می‌گوید: «در گروه بلند هم گیتار می‌زنم و هم کیبورد؛ ولی نقش اصلی‌تر و پر رنگ‌تری که در گروه دارم، تهیه و بخش الکترونیک موسیقی است. در واقع بخش فنی تولید موسیقی را به عهده دارم. بخش اصلی فعالیتی که در پروژه ای مثل بلند هست، خلاقیت و ساختن موسیقی از صفر است. کار پشت صحنه به عنوان دی جی، تا زمانی که کار به صحنه و اجرا برسد، تحقیق، جوریدن و گشتن بین هزاران منبع مختلف است. متریال کار را می توانی در مغازه های موسیقی، یوتیوب، ساوند کلاد و بین میکس های دی جی های دیگر پیدا کنی. فعالیت اصلی یک دی جی، در واقع تحقیق است. در حالی که وقتی درباره ی تولید موسیقی یک گروه حرف می زنیم، اصل قضیه شروع موسیقی از صفر است.»

مریم راز، یورونیوز: سبک موسیقی گروه را چطور تعریف می کنید؟ می توان جز موسیقی الکترونیک طبقه بندی اش کرد؟

سعید: «موسیقی الکترونیک هر چیزی می تواند باشد. فکر نمی کنم عبارت موسیقی الکترونیک کافی باشد برای اینکه کسی سبک کارش را توصیف کند. سبک ما از نظر طبقه‌بندی سیستماتیک موسیقی امروز، می تواند زیر شاخه ای از تریپ هاپ حساب شود.»

آلبوم سفر شناور، ترکیبی از رویکردهای دیجیتال و آنالوگ است. از افکت های صوتی طبیعی استفاده شده و اشعار آلبوم، به غیر از قطعه «بوف» که براساس بوف کور صادق هدایت نوشته شده، به زبان انگلیسی هستند.

پژمان درباره تولید آلبوم می‌گوید: «آلبوم سفر معلق را در خانه سعید ضبط کرده ایم. با وسایلی که در خانه داشتیم، صداها را تولید کرده ایم. صداهایی که می شنوید الکترونیک نیستند. بیشتر صداهای موجود در قطعه ها، آکوستیک هستند. سازهایی که استفاده کرده ایم، سازهایی مثل دیجیری دو و زنبورک را بیت باکس کرده ام. همه جزییات صوتی این آلبوم در خانه سعید ضبط شده اند.»

پژمان – که برای رفقایش، “فا” است- پنج سال پیش به دوست دوران کودکی، سعید ملحق شد. وی با اشاره به سابقه موسیقایی خود می‌گوید: «از وقتی ایران بودم سازهایی مثل دیجیری دو و زنبورک، سازهایی که زیاد عرف نیستند را کار می‌کردم. علاقه ام همیشه بیشتر به سازهایی بوده است که زیاد براساس نت نیستند و می شود گفت که بیشتر حسی و شنیداری هستند. همیشه می خواستم پروژه ای را همراه با سعید پیش ببرم. خیلی امید داشتم که محصول کارمان، چیز جدید و دست اولی از آب در بیاید. چند قطعه را با هم ساختیم و تنظیم کردیم و متوجه شدیم که لازم است کسی روی قطعه بخواند. لیلا که تا دو سال پیش در ملا عام نمی خواند، روی یکی از قطعه ها خواند و صدایش را به سادگی روی آی پد ضبط کرد. وقتی قطعه را شنیدیم از محصول کار و صدای لیلا کلی تعجب کردیم.»

به نظر می‌رسد گروه با رسیدن عضو سومش، لیلا، فرم نهایی خود را پیدا کرده است. فعالیت لیلا در گروه به خواندن روی قطعات، محدود نمی شود. خودش می‌گوید: «سعی می کنم که به نوعی موسیقی‌مان را از نظر تصویری هم پیش ببرم. وقتی قطعه ای را می سازیم، همیشه تصویری از آن موسیقی در ذهنم می ماند. بیشتر وقت‌ها به انیمیشنی که ترجمه آن قطعه موسیقی است، فکر می‌کنم. در حال حاضر در حال ساخت ویدیویی برای یکی از قطعه‌هایمان هستم. کاور آلبوم را هم خودم طراحی کردم.»

مریم راز، یورونیوز: موسیقی‌تان طی این سفر(مهاجرت) تغییر پیدا کرده؟ تغییری در شکل بیان تان حس می کنید؟

سعید: «تغییری که ایجاد شده، اجتناب ناپذیر بوده و به هر حال پیش می آمده. دنیای فعلی، عالم تکنولوژی و اینترنت است و دیگر اهمیتی ندارد کجا زندگی می کنی. سلیقه موسیقیایی مهم است. تعبیری که از نظری ممکن است منفی باشد، چون معنی اش این است که از مکان فیزیکی که در آن زندگی می کنی، جدا هستی ولی از طرف دیگر، مثبت است چون آزادی بیشتری داری.»

لیلا: «به ایتالیا آمدم تا انیمیشن بخوانم و هیچ وقت فکر نمی کردم که به موسیقی رو بیاورم. فکر می‌کنم همین که قانون و اصول را نمی شناسم باعث می شود همه چیز خیلی طبیعی اتفاق بیافتد. احساس می کنم که زندگی کردن در فلورانس و به طور کلی ایتالیا، مرا خلاق تر کرده. از همه نظر، چه از نظر انیمیشن و نقاشی و چه از نظر موسیقی. شاید اگر ایران می ماندم، هیچ وقت نمی فهمیدم که می توانم با جدیت در زمینه موسیقی کار کنم و بخوانم.»

پژمان: «کار هنری محصول ذهنیت هنرمند و تجربیات زندگی‌اش است. موسیقی ای که می شنوید، انعکاس این تجربه است. بی شک چندین سال زندگی در فلورانس روی نوع موسیقی و ریتم های ما تاثیر گذاشته است. این تاثیر به تدریج پیش آمده و نمی توانم دقیقا بگویم چه تغییری ایجاد شده است. هدف ما این است که موسیقی جهانی‌تری را تولید کنیم. حتی اگر ساکن ایتالیا باشیم، قصد ما این است که محصول کارمان بین‌المللی باشد.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

هفتهٔ صنایع خلاق باکو؛ مسابقهٔ طراحی بازی کامپیوتری و جشنوارهٔ فیلم‌های موبایلی

رونمایی از مینیاتورها و نسخ کهن خطی در کنگره میراث فرهنگی ازبکستان

«گاه و بیگاه» با هوش مصنوعی؛ بیتل‌ها پس از ۵۴ سال به صدر جدول ترانه‌های محبوب بریتانیا رسیدند