کارزاری مردمی در تلاش است تا رفراندوم تغییر نام جمهوری مقدونیه را به شکست بکشاند. این کارزار متکی به شبکه‌های اجتماعی تا چه حد به موفقیت نزدیک است؟
آگهی«شمالی هرگز، همیشه مقدونیه» شعاری اصلی کارزاری مردمی برای به شکست کشاندن رفراندوم تغییر نام این جمهوری است.
جمهوری مقدونیه استقلال یافته از یوگسلاوی سابق در روز سی‌ام سپتامبر سال ۲۰۱۸ میلادی رفراندوم تغییر نام این کشور را به «جمهوری مقدونیه شمالی» برگزار خواهد کرد.
این رفراندوم شاید پایانی باشد بر مجادله طولانی آتن که خواستار حفظ انحصاری این نام برای منطقه شمالی یونان بوده و اقدامات اسکوپیه (پایتخت مقدونیه) که تلاش کرده، نام ملی این کشور را حفظ کند.
حامیان تغییر نام جمهوری مقدونیه معتقدند، این تغییر نام گذشته از آن که برای اهالی این کشور کوچک موجی از افتخارملی را به همراه خواهد آورد، زمینه پیوستن مقدونیه به اتحادیه اروپا و ناتو را تسهیل خواهد کرد.
زوران زائِو، نخست وزیر مقدونیه از همه مردم کشورش خواسته تا با وجود مخالفت با توافق صورت گرفته برای تغییرنام کشورشان حتما در این رفراندوم شرکت کنند و به ندای وطنشان پاسخ دهند.
بیشتر بخوانید:نخست وزیران یونان و مقدونیه پیمان تغییر نام مقدونیه را امضا کردند
پس از پایان یک دهه نخست وزیری مستبدانه نیکولا گرووفسکی در سال ۲۰۱۶ میلادی، سوسیال دموکرات‌های طرفدار غرب در مقدونیه تلاش خود را برای حل اختلافات با یونان به هدف تسهیل الحاق این جمهوری مستقل به اتحادیه اروپا را آغاز کردند. اما در آستانه به نتیجه رسیدن این تلاش ها، چالش جدیدی به نام جنبش مردمی تحریم رفراندوم آنها را شوکه کرده است.
در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و آغاز تجزیه یوگوسلاوی سابق، کشور مقدونیه واقع در شمال یونان در سال ۱۹۹۱ میلادی با برگزاری همه‌پرسی اعلام استقلال کرد و نام «جمهوری مقدونیه» را بر خود نهاد. آتن از به رسمیت شناختن این نام خودداری و اعلام کرد که این نام‌گذاری به طور ضمنی به ادعاهای سرزمینی مقدونیه در قبال مناطق شمالی یونان که آنها نیز مقدونیه نام دارند، اشاره دارد.
با این حال، در ماه ژوئن گذشته سرانجام یونان و مقدونیه به سه دهه اختلاف پایان دادند و بر سر انتخاب نام جدیدی برای این جمهوری یوگسلاوی سابق به توافق رسیدند. با این حال، نهایی شدن این توافق‌نامه مشروط به تصویب این تغییر نام از طریق رجوع به رفراندوم است.
اما در آستانه برگزاری این رفراندوم و با وجود حمایت بالای مردم مقدونیه از پیوستن کشورشان به اتحادیه اروپا، هنوز ۳۰ درصد مردم این کشور برای شرکت در رفراندوم تغییر نام مقدونیه مردد هستند. همچنین گره خوردن تصویب این تغییر با الحاق این کشور به اتحادیه اروپا و ناتو تصمیم‌گیری را قدری دشوار کرده است.
در چنین شرایطی کارزار #من_تحریم_می‌کنم توانسته به سرعت با اقبال گسترده مردم مواجه شود. توزیع پیراهن‌های منقش به هشتک این کارزار و ثبت طرح‌های دیواری موجب نمود بالای گسترش این کارزار شده است.
هر چند آخرین اجتماع اعتراضی این کارزار نیز روز ۲۷ سپتامبر برگزار شد ولی فعالیت آنها در شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس بوک با تقویت عواطف ملی‌گرایانه مردم همچنان ادامه دارد.
بیشتر بخوانید:حزب اصلی مخالف دولت مقدونیه مخالف تغییر نام این کشور
در حالی که مشخص نیست که چه کسی و چه زمانی برای اولین بار این کارزار را ترتیب داده ولی بدون شک این جنبش تحت تاثیر مخالفت‌های محافظه‌کاران سیاسی این کشور قرار دارد.
ساسو پنگوفسکی، یکی از فعالان راست افراطی در شبکه توئیتر، به یورونیوز گفت:«اگر حزب محافظه‌کار مقدونیه از جنبش تحریم رفراندوم حمایت نکند، این حزب همانند ماهی مرده در یک بشکه است.»
به گفته او مخالفان جورج سوروس و واضح‌تر از آن حامیان دونالد ترامپ نیز سعی در تاثیرگذاری بر هسته اصلی این کارزار دارند.
هر چند مشاهده نماد «پِپه قورباغه» با آن نگاه زیرزیرانه در پایگاه اینترنتی کارزار مخالفت با رفراندوم در ابتدا حس ارتباط آن با محافظه‌کاران سیاسی را بر می‌انگیزد ولی در واقعیت این ارتباط رسمی بین آنها وجود ندارد.
دیمتری جندوف، دانش آموز و رهبر گروه جوانان محافظه‌کار، با الصاق برچسب ضدغرب به این گروه مخالف رفراندوم را واقعی نمی‌داند و می گوید:«اکثر ما افراد تحصیل کرده در غرب با یک ذهنیت اروپایی و معتقد به دموکراسی هستیم.» به گفته او کارزار تحریم رفراندوم پس از پیروزی به دنبال رجوع به قانون خواهد بود. چرا که مطابق قانون تغییر نام کشور باید از طریق تصویب اعضاء پارلمان این کشور صورت گیرد.
آگهیجرج ایوانف، رئیس جمهوری این کشور نیز اعلام کرده که به کارزار تحریم رفراندوم پیوسته است. او از آغاز نیز مخالف توافق نخست وزیر مقدونیه با یونان بوده است.
بیشتر بخوانید:رئیس جمهوری مقدونیه: توافق با یونان برای تغییر نام کشورم را امضا نمی‌کنم
دیمیتار آپاسیف، رهبر حزب چپ‌گرای مقدونیه هم معتقد است که حذف مردم از گردونه تصمیم گیری‌ها از سوی سوسیال دموکرات‌ها عملا کشور را وارد یک بحران سیاسی خواهد کرد. به زعم او دلیل مخالفت حزب راست‌گرا نیز همین است که سوسیال دموکرات‌ها در در تلاش هستند تا توافقی پنهانی را بر مردم تحمیل کنند.
بدین ترتیب صحنه سیاسی مقدونیه در آستانه شکل گیری یک اتحاد غیرمرسوم میان چپ‌ها و محافظه کاران است.
این کارزار مدعی است که تاکنون توانسته ۸۰۰ هزارنفر از جمعیت ۲ میلیون نفری مقدونیه را با خود همرا کند. با این وجود، رفراندوم تغییر نام جمهوری مقدونیه روز یکشنبه (۳۰ سپتامبر) برگزار خواهد شد.
آگهیجمهوری مقدونیه از سال ۱۹۹۳ به عنوان عضوی از سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده و ۱۴۰ کشور، از جمله روسیه و ایالات متحده آمریکا آن را به رسمیت می‌شناسند.