نسخه معاصر اپرای برنیس در پاریس با اجرای خیره‌کننده باربارا هنگین

با همکاری
نسخه معاصر اپرای برنیس در پاریس با اجرای خیره‌کننده باربارا هنگین
Copyright 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

اجرای نقش اصلی پیچیده و سوپرانوی اپرای برنیس بر عهده باربارا هنیگن است و به نظر می‌رسد که این هنرمند مشهور کانادایی واقعا برای نقش اول این اپرا ساخته شده است.

اپرای پاریس سیصد و پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را با اجرای افتتاحیه ورژن مدرن اپرای «برنیس» با آهنگسازی میشل ژارل در کاخ گارنیه جشن می‌گیرد. این آهنگساز سوئیسی، لیبرتوی (اپرانامه) «برنیس» را از ژان راسین، درام‌نویس قرن هفدهم فرانسه وام گرفته است.

اجرای نقش اصلی پیچیده و سوپرانوی این اپرا بر عهده باربارا هنیگن است. به نظر می‌رسد که این هنرمند کانادایی واقعا برای نقش اول این اپرا ساخته شده است.

باربارا هنیگن، خواننده سوپرانو در اینباره می‌گوید: «وقتی برای اولین بار پارتیتور این اثر را دیدم، با خود گفتم قطعا برای من نوشته شده است. ذوق هنرپیشگی مورد علاقه من و نت‌های بالا و پائین من را دارد. اما مهمتر از همه نقش آهنگساز است که آنقدر قوی و فوق‌العاده بود که من باید تبدیل به کاراکتری می‌شدم که او ساخته بود.»

مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید

میشل ژارل، آهنگساز این اپرا درباره نقش برنیس می‌گوید: «در ابتدا خیلی آرام است و ناگهان نوعی دیگر از خواندن را می‌بینیم که عصبی است و حالت‌هایی دارد که مدام تکرار می‌شود و نوعی نگرانی در خود دارد. او می‌فهمد که کنترل خود را از دست داده است.»

کلاوس گوت، کارگردان صحنه این اپرا برای طراحی صحنه بر درونیات شخصیت‌ها تمرکز کرده است. او درباره انتخاب این نوع طراحی صحنه می‌گوید: «من سعی کردم کشمکش درونی شخصیت‌های اصلی را نشان دهم و تا جائیکه ممکن بود نگاهی عمیق به روح آنها بیندازم.»

کلاوس گوت می‌افزاید: «در واقع می‌خواستم نشان دهم که برنیس از ایتدا به سقوط خود آگاه بود. او می‌دانست که بازنده است. به همین دلیل من در برخی صحنه‌ها از تصاویر پرژکتوری فلش‌بک استفاده کردم تا درون شخصیتی را نشان دهم که می‌دانست محکوم به فنا است.»

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

میشل ژارل، آهنگساز این اپرا درباره نشان دادن محتوای عاشقانه این اثر در موسیقی آن می‌گوید: «در آخر این موسیقی است که حالت محو به خود می‌گیرد و طنین دارد. این موسیقی خداحافظی است.» او معتقد است که «این حقیقت که دیگر هیچ فرصتی نمانده است، به شعر حالت عاشقانه قوی می‌بخشد.»

خواننده سوپرانوی برنیس در اینباره می‌گوید: «او تصمیم می‌گیرد که باید تیتوس را ترک کند و به همین دلیل صدایش محو می‌شود اما از بین نمی‌رود. عشق نمرده است و انسان و رابطه نمرده است اما چیزی ناپدی شده و این بسیار شاعرانه است.»

اپرای برنیس، داستان تراژیک عشق میان ملکه یهودیه (بخش کوهستانی سرزمین فلسطین) و تیتوس، امپراطور رم است که مقامش را به عشق «برنیس» ترجیح می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

لندن؛ اپرای «فالستاف»، آخرین شاهکار وردی قصیده ای برای «دم را غنیمت دان»

جدال‌ درونی شخصیت‌ها در میزانسن انتزاعی «نیروی سرنوشت»‌

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان