« ۸ میلیون اسپانیایی با ابتلا به آنفولانزا در آن زمان جان خود را از دست دادند اما تنها دلیلی که این بیماری در آن دوره با نام آنفولانزای اسپانیایی معروف شد، نبود دستگاه سانسور در این کشور بیطرف در جنگ بود.»
آگهیصد سال از فراگیری آنفولانزایی که جان تقریبا ۲ درصد از جمعیت جهان را در سال ۱۹۱۸ میلادی گرفت، می‌گذرد.
آنفلوانزای فراگیری که ۵۰۰ میلیون نفر را در جهان مبتلا و بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر را قربانی خود کرد.
با اینکه هنوز بسیاری این موج از ابتلا به آنفولانزا در سال پایانی جنگ جهانی اول را با نام آنفولانزا اسپانیایی می‌شناسند، مورخان معتقدند این بیماری ربطی به اسپانیا ندارد.
جان مکسول همیلتن، استاد تاریخ دانشگاه لوئیزیانا می‌گوید: « ۸ میلیون اسپانیایی با ابتلا به آنفولانزا در آن زمان جان خود را از دست دادند اما تنها دلیلی که این بیماری در آن دوره با نام آنفولانزای اسپانیایی معروف شد، نبود دستگاه سانسور در این کشور بی طرف در جنگ بود.»
بیشتر بخوانید: آنفولانزا چگونه سبب مرگ می شود؟
به گفته این مورخ کشورهای آمریکا، آلمان، بریتانیا و فرانسه اخبار و اطلاعات مربوط به آنفولانزا را سانسور می‌کردند تا روحیه جمعی را بعد از پایان جنگ جهانی اول حفظ کنند.
مسئولان بهداشتی و درمانی، افسران نیروهای نظامی و همین‌طور سیاستمداران این کشورها می‌خواستند تا شدت فاجعه را به دلایل مختلف، نشان ندهند. به همین دلیل، توجه زیادی به این مسئله در مطبوعات نمی‌شد، زیرا علاوه بر نشان دادن ضعف در برابر دشمن، آن‌ها نمی‌خواستند که باعث وحشت عمومی و هرج‌ومرج در جامعه شوند.
ایران نیز از همه‌گیری این بیماری در امان نبود. با اینکه ابعاد دقیق قربانیان آنفولانزای ۱۹۱۸ در ایران روشن نیست اما به گفته عباس میلانی، مورخ و استاد دانشگاه، قحطی، آلودگی آب و فقدان امکانات پزشکی، این بیماری را در ایران کشنده‌تر کرد.
دانشمندان با انجام یک سری تحقیقات در سال ۲۰۰۷ دریافتند که ویروس آنفولانزای همه‌گیر ۱۹۱۸، ویروس کشنده‌تری نسبت به ویروس‌های سال‌های پیش از آن نبوده است. دلیل فراگیری این آنفولانزا تاثیرات جنگ بر روی وضعیت بهداشت بیمارستان‌ها و سوء تغذیه مردم به خاطر کمبود مواد غذایی موجب مرگبارتر شدن این بیماری در آن سال‌ها شده است.
اگر ویروس مشابهی اکنون دنیا را درگیر خود کند، پزشکان و محققان قادر هستند در عرض ۵ ماه واکسنی برای مقابله با آن تهیه کنند.