یک کشور چگونه عضو ناتو می‌شود؟

ناتو
ناتو Copyright رویترز
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

با تحولات سیاسی اخیر در منطقه بالکان و حل شدن مسئله نام جدید جمهوری مقدونیه شمالی، نزاع ده‌ها ساله میان این کشور و یونان حل شده است. اما آیا این به معنی چراغ سبز برای پیوستن به ناتو است؟ سیاست ناتو در قبال پذیرش عضو جدید چیست و یک کشور برای عضویت در ناتو چه باید بکند؟

آگهی

با تحولات سیاسی اخیر در منطقه بالکان و تغییر نام کشور «جمهوری مقدونیه شمالی»، این کشور در آستانه پیوستن به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) قرار گرفته است.

جمهوری مقدونیه شمالی روز چهارشنبه ۶ فوریه درخواستی تحت عنوان «پروتکل عضویت» را امضا خواهد کرد و با این عمل، فرآیند رسمی پیوستن به پیمان دفاعی ناتو آغاز می‌شود. پیش از این، درخواست این کشور به دلیل مخالفت یونان یک عضو دیگر سازمان رد می‌شد.

اکنون و با حل شدن مسئله نام جدید جمهوری مقدونیه شمالی، نزاع ده‌ها ساله میان این کشور و یونان حل شده است. اما آیا این به معنی چراغ سبز برای پیوستن به ناتو است؟ سیاست ناتو در قبال پذیرش عضو جدید چیست و یک کشور برای عضویت در ناتو چه باید بکند؟

مراحل پیوستن یک کشور به پیمان دفاعی ناتو

پیشینه ناتو

پس از ویرانی حاصل از جنگ جهانی دوم، سازمان ناتو با هدف جلوگیری از یک جنگ جهانی دیگر و همچنین حفاظت از کشورهای حوزه آتلانتیک در بروکسل تاسیس شد.

این پیمان بر اصل دفاع جمعی بنا شده است. به این معنی که اگر یکی از کشورهای عضو هدف حمله قرار گیرد، دیگر کشورها می‌بایست پا پیش بگذارند و به آن کشور کمک کنند.

بنابر اساسنامه سازمان ناتو، دعوت از عضو جدید و پذیرش آن منوط به موافقت تمامی اعضا است. این سیاست «درهای باز» ناتو به این معنی است که هر کشوری در اروپا، به شرط تطابق با استاندارها و تعهدات عضویت، می‌تواند به این سازمان بپیوندد.

از سال ۱۹۴۹ و پس از تاسیس ناتو، ۱۷ کشور جدید به این پیمان پیوسته‌اند.

مونته‌نگرو آخرین کشوری که در سال ۲۰۱۷ به این سازمان پیوسته است و در حال حاضر چهار کشور به طور رسمی در صف انتظار پیوستن به سازمان ناتو هستند: اوکراین، گرجستان، بوسنی و هرزگوین و آخرین آن‌ها جمهوری مقدونیه شمالی.

مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید

رویترز
سران اروپایی و آمریکایی کشورهای عضو ناتو در اجلاس مشترکرویترز

چگونه می‌توان به ناتو پیوست؟

پیش از آنکه کشوری بتواند برای عضویت در ناتو دعوت شود، باید سه پیش شرط را دارا باشد:

۱- کشور باید از نظر جغرافیایی درون اروپا قرار داشته باشد. البته آمریکا و کانادا از این شرط مستثنی هستند از آن رو که جزو کشورهای بنیانگذار ناتو محسوب می‌شوند.

۲- در کشور باید دموکراسی برقرار باشد.

۳- کشور باید از ظرفیت و اراده کافی برای مشارکت در امور امنیتی اروپا‌-آتلانتیک برخوردار باشد.

اگر این سه شرط تامین شود، کشور به کارگروه «برنامه اجرایی عضویت»(موسوم به MAP) دعوت می‌شود. این کارگروه مشاوره‌های فنی لازم در امور مختلف مربوط، از دفاعی و نظامی گرفته تا سیاسی و مسائل قانونی، را ارائه می‌دهد. ناتو تصریح دارد فرآیند عضویت هیچ دو کشوری، چه از حیث مدت زمان و چه از حیث ابعاد بررسی، در این مرحله مثل هم نیست.

در حال حاضر علاوه بر جمهوری مقدونیه شمالی، بوسنی و هرزگوین نیز در این مرحله از فرآیند عضویت قرار دارد.

دونالد ترامپ، رئیس چمهور آمریکا، بارها از عدم تخصیص بودجه مصوب از سوی کشورهای عضو ناتو انتقاد کرده است.

بیشتر بخوانید:

در مرحله بعد هر کدام از ۲۹ کشور عضو ناتو باید پروتکل عضویت کشور مدعو را تصویب و تایید کنند. در همان زمان که فرآیند تصویب اعضا در حال انجام است، کشور مدعو در شماری از کارهای سازمان ناتو مشارکت داده می‌شود.

آگهی

در مرحله آخر کشور خواهان عضویت در ناتو باید مصوبه ملی خود را به این سازمان تسلیم کند. بعضی از کشورها برای اخذ این تاییدیه دست به برگزاری یک رفراندوم می زنند و بعضی دیگر ترجیح می‌دهند این عمل را با یک رای گیری در پارلمان انجام دهند.

زمانی که تمام این مراحل انجام شد و بیانیه از تصویب اعضای سازمان ناتو گذشت، یک کشور عضو این سازمان محسوب می‌شود. با این حال این عضویت نیازمند ادای تعهدات مالی است.

بنابرتصمیم اجلاس این سازمان در اجلاس ولز در سال ۲۰۱۴، ناتو از کشورهای عضو میخواهد تا سقف ۲ درصد از سرانه ناخالص ملی خود را به ناتو اختصاص دهند.

هرچند مطابق اعلام ناتو، بودجه این سازمان برای سال گذشته ۹۵۷ میلیارد دلار بوده است که از این رقم آمریکا ۶۸۶ میلیارد دلار، معادل تقریبا ۷۲درصد کل، را تقبل می‌کند.

بیشتر بخوانید:

آگهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

نخست وزیران یونان و مقدونیه پیمان تغییر نام مقدونیه را امضا کردند

سرویس امنیتی لهستان با همکاری کشور چک یک شبکه جاسوسی روسیه را منهدم کرد

روسیه پس از دو سال بار دیگر با «بمب‌های هوایی» به خارکیف حمله کرد