نگاهی به توسعه کشت ذرت‌؛ طلای اقتصاد آنگولا

نگاهی به توسعه کشت ذرت‌؛ طلای اقتصاد آنگولا
نگارش از یورونیوز
هم‌رسانی این مطلب
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

مزارع منطقه مالانژ به یمن خاک حاصلخیز و آب و هوای مساعد دوبار در سال محصول می‌دهد.

آگهی

برای بسیاری، طلای آنگولا ذرت‌ است و ایالت مالانژ در کانون کشاورزی غلات این کشور است. این برنامه تجارت در آنگولا نگاهی به شرکت بین‌المللی کستل گروپ دارد که در یکی از بزرگترین مزارع این منطقه غله تولید می‌کند.

کستل گروپ، شرکتی است فرانسوی که کارش را با کشت ذرت در این ناحیه آغاز کرد. دانه‌های ذرت به شکلی درشت آسیا می‌شوند و برای تولید پرفروشترین آبجوی این شرکت به کار می‌روند. این شرکت ضمن توافق با دولت آنگولا ۵ هزار هکتار زمین زراعی خریده تا در چند مرحله کارش را توسعه بدهد.

سباستین دوکروکه، مدیر مزارع این شرکت است. مزارعی که به یمن آفتاب و زمین خوب دوبار در سال محصول می‌دهد. برآورد می‌شود که محصول امسال در مجموع ۳ هزار تن باشد.

او در پاسخ این پرسش که جذابیت اینجا برای کشاورزی چیست می‌گوید:‌ «ما دقیقا در کنارهٔ رود کوانزا هستیم، که در امتداد املاک ما ۵ کیلومتر ادامه دارد، و برای آبیاری مزارع ایده‌آل است... دیگر اینکه، خاک اینجا خوب است، و دسترسی جاده‌ای خوبی هم به لواندا، پایتخت کشور داریم که برای صادرات مزّیت به شمار می‌رود.»

امسال برای افزایش تولید، مسئولان مزرعه قصد دارند نصب تجهیزات آبیاری بارانی را آغاز کنند.

سباستین برنامهٔ شرکتش را برای سرمایه‌گذاری آینده چنین شرح می‌دهد:‌ «می‌خواهیم سال ۲۰۲۰ سیلوهایی با ظرفیت ۲۰ هزار تن و دارای خشک‌کن صنعتی بسازیم. تا پنج شش سال بعد یک آسیاب ذرت نیز خواهیم داشت که بتوانیم ذرت را همین‌جا در مزرعه آسیا کنیم و مواد اولیه شرکت‌ آبجوسازی را فراهم کنیم.»

تهیه مقداری از مواد خام آبجوسازی به دیگر تولیدکنندگان محلی واگذار شده تا اقتصاد محلی نیز تقویت شود. کستل گروپ از مزارع بزرگ و شماری از مزارع کوچک آنگولا هم ذرت می‌خرد؛ یعنی از آنهایی که همین نوع ذرت را تولید می‌کنند.

کارخانه آبجوسازی کستل گروپ در حاشیهٔ لواندا پایتخت آنگولا هر ساعت هزاران بطری نوشیدنی تولید می‌کند، شرکتی که از ۲۵ سال پیش اینجا سرمایه‌گذاری کرده و کارکنانش به ۵ هزار نفر می‌رسند.

فیلیپ فردریک، رئیس شرکت کاستل گروپِ آنگولا «سرمایه‌گذاری در این کشور را به صرفه می‌داند زیرا به گفته او این کشور «از نظر جغرافیایی بسیار وسیع است و ظرفیت بالایی دارد و جمعیتش هم جوان است. امروز روشن است که آنگولا قابلیت کشاورزی عظیمی برای کشت غلات دارد.»

فیلیپ می‌گوید این نوع تنوع‌بخشی اقتصادی، و وارد کردن جایگزین‌های تازه، نه‌تنها به اقتصاد کلِ کشور بکله به شرکت او نیز کمک می‌کند. او می‌افزاید: «فیلیپ: «این استراتژی اقتصادی جذاب است چون ما امروز بیشتر مواد اولیه‌مان را وارد می‌کنیم و منطقی است که شرکت‌های عمده داخلی تلاش کنند تا مواد اولیه را در صورت امکان اینجا تولید کنند.»

سیاست تنوع‌بخشی اقتصادی هم برای کسب و کار و هم برای موسسات مالی و بانک‌ها مفید است و مالانژ از نو به قطب حاصلخیز آنگولا تبدیل شده است و نه تنها به‌خاطر قابلیت کشاورزی بلکه به خاطر امکانات گردشگری که در این منطقه وجود دارد.

هم‌رسانی این مطلب

مطالب مرتبط

کواندو کوبانگو؛ دشتی بکر برای طبیعت‌گردی در آنگولا

سرازیر شدن سرمایه‌گذاران به آنگولا پس از خصوصی‌سازی صنعت الماس