حسن روحانی، رئیسجمهور ایران روز چهارشنبه ۱۹ آذر گفت قطع اینترنت «تبلیغ دشمن» است و دولت ایران تنها قصد دارد شبکه ملی اطلاعات (اینترنت داخلی) را تقویت کند.
حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران روز چهارشنبه ۱۹ آذر گفت قطع اینترنت «تبلیغ دشمن» است و دولت ایران تنها قصد دارد شبکه ملی اطلاعات (اینترنت داخلی) را تقویت کند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا آقای روحانی در جمع اعضای هیات دولت با «شایعه» خواندن قطع اینترنت گفت: «دشمنان چنین تبلیغ میکنند که دولت قصد دارد اینترنت خارجی را قطع کند در حالی که اصلاً چنین نیست. بلکه قصد داریم در کنار اینترنت خارجی، شبکه ملی اطلاعات قوی و توانمند داشته باشیم تا مردم بتوانند از هر دو استفاده کنند.»
حسن روحانی پیشتر در مجلس ایران گفته بود که دولت وی قصد دارد بنابر دستور علی خامنهای، رهبر ایران «چنان شبکه ملی اطلاعات را تقویت کند که مردم برای نیازمندیهای خودشان نیازی به خارج نداشته باشند.»
اظهارات رئیسجمهور ایران در حالی بیان میشود که نگرانیها از برنامه احتمالی حکومت ایران برای قطع دسترسی شهروندان داخل کشور به شبکه جهانی اینترنت شدت گرفته است.
در جریان ناآرامیهای خیابانی آبان ۹۸، حکومت ایران دسترسی شهروندان داخل کشور را به اینترنت برای شش روز به طور تقریبا کامل قطع کرد و کاربران تنها میتوانستند از اینترانت یا همان اینترنت محلی استفاده کنند. این در حالی است که اینترنت تلفنهای همراه نیز حدود ۱۷ روز قطع بود.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
روزنامه لوموند چاپ فرانسه قطع اینترنت در ایران را به لحاظ مقیاس «برنامهریزی شده» و «بیسابقه در جهان» خوانده و از قول پژوهشگران حوزه سایبری نوشته بود: «اقدامی در این ابعاد تنها به کمک برخی زیرساختهای از پیش آماده شده در ایران میسر شده است.»
طرح شبکه ملی اطلاعات یا اینترانت داخلی از سال ۱۳۸۴ در ایران اجرایی شده است. پیشتر حجت الاسلام سعید رضا عاملی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در اردیبهشت امسال گفته بود که الگوی اینترنت ملی در ایران «نظام چین» بوده و تا کنون حدود ۱۹ هزار میلیارد تومان هزینه صرف آن شده است. بنابر اظهارات وی، دولت ۱۲ هزار میلیارد تومان و بخش خصوصی ۷ هزار میلیارد تومان در اینترنت ملی سرمایهگذاری کردهاند.
مقامات ایران ادعا میکنند هدف از این طرح بالا بردن امنیت سایبری و حفاظت از مراکز داده داخلی است. با این حال منتقدان معتقدند این طرح در اصل تلاشی است با دغدغههای امنیتی برای مقابله با اعتراضات خیابانی. به عبارت دیگر این پروژه مقامات حکومتی را قادر میسازد تا در مواقع بحرانی دسترسی عموم به جهان خارج را قطع کنند، بدون اینکه سرویسهای مورد احتیاج زندگی روزمره مردم نظیر بانکها یا دیگر سرویسهای داخلی تحت تاثیر قرار بگیرند.