«بسیاری از کارکنان بیمارستان ما انگلیسی را صحبت میکنند، اما اگر بیمار به زبان دیگری صحبت کند از تبلتهایی با نرمافزار مترجم استفاده میکنیم.»
در مجموعهٔ تازهٔ برنامهٔ اسپاتلایت، از منظر شهروندان مختلف خواهیم دید که ژاپن چگونه با چالشهای بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی بحران کووید-۱۹ کنار آمده است.
سال ۲۰۲۰ با بحران بیماری کووید-۱۹ سال نامعمولی برای جهان بود. این وضعیت، برای ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار خارجی ساکن ژاپن، دشوارتر هم بهنظر میرسید. اما ژاپن برای تأمین سلامت و بهداشت خارجیهای مقیم این کشور، در زمان بیماری همهگیر چه کرده است؟
برابری در زمینهٔ دریافت خدمات بهداشتی
به سراغ یک قنّاد فرانسوی میرویم که ۲۰ سال میشود ساکن ژاپن است. فردریک مادلن، صاحب قنّادی لوپومیه در توکیو در بهار ۲۰۲۰ به کرونا مبتلا و بهسختی بیمار شد.
فردریک دربارهٔ نحوهٔ درمانش میگوید: «من در یک بیمارستان نظامی، در اتاقی مجزّا برای تنفّس بهتر بستری شدم. پزشکان و پرستاران از من بسیار خوب مراقبت کردند و هیچگونه تبعیضی بین من و دیگران در کار نبود.»
اگر فرد خارجی به کووید مبتلا شود و نیاز به بستری شدن در درمانگاه یا بیمارستان را داشته باشد در ژاپن سازمانهایی هستند که به او کمک میکنند.
یونهیوکی کوبایاشی، مدیر مرکز بینالمللی اطلاعرسانی پزشکی ژاپن است. او دربارهٔ چالش کووید و رویارویی با آن میگوید: «وقتی بحران ویروس کرونا آغاز شد خارجیهای بسیاری با مرکز بینالمللی اطلاعرسانی پزشکی تماس گرفتند. رئيس انجمن دارویی ژاپن هم تصمیم گرفت ۳ میلیون یِن بودجه به ما اختصاص بدهد، و ما با این پول توانستیم تعدادی مترجم استخدام کنیم تا به ساکنان خارجی مشاوره بدهیم.»
ژاپن نظام بهداشت و درمان ممتازی دارد و یکی از کشورهایی است که بالاترین میزان «امیدبهزندگی» (۸۴.۲ سال) در آن ثبت شده. شمار مبتلایان به کووید-۱۹ و درگذشتگان این بیماری در ژاپن بسیار پایینتر از دیگر کشورهای توسعهیافته بوده است.
یکی از اهداف گردانندگان بیمارستان پزشکی و دندانپزشکی توکیو ایجاد بخش درمانی ویژهٔ بیماران کووید-۱۹ از جمله خارجیها بوده است. اوکادا تاکویا، مدیر بخش مراقبتهای پزشکی بینالمللی در این بیمارستان میگوید: «بسیاری از کارکنان بیمارستان ما انگلیسی را روان صحبت میکنند، اما اگر بیمار به زبان دیگری صحبت کند از تبلتهایی با نرمافزار مترجم استفاده میکنیم. وقتی شهروند خارجی، اینجا به کووید یا هر بیماری دیگری مبتلا شود احساس تنهایی میکند بنابراین ما نوعی مشاورهٔ رواندرمانی هم برای آنها داریم.»
حمایتهای اقتصادی و آموزشی دولت از خارجیها
اما بحران سال ۲۰۲۰ نه تنها بر بهداشت و سلامت، که بر اقتصاد هم تأثیر زیادی گذاشت.
گووِل تاون، در توکیو آژانسی است که کارکنان خارجی را به کارفرمایان ژاپنی معرفی میکند. لِوی برونر، فارغالتحصیل مدرسهٔ زبان ژاپنی، که یک شهروند آمریکایی است که به یُمن کمک این آژانس توانسته کاری در شهرداری یکی از مناطق پیدا کند.
لوی میگوید: «ویزایم داشت تمام میشد و به خودم میگفتم اگر کار پیدا نکنم چه؟ و اینجا به من خیلی کمکم کردند. فرمهای لازم را پر کردند و کارهای اداری را انجام دادند. بنابراین من درنهایت توانستم در انجمن گردشگری شهرداری یوگاوارا کار پیدا کنم.»
دانشجویان خارجی هم در سال ۲۰۲۰ ناگزیر شدند محدودیتهای اجتماعی و آموزش از راه دور را بپذیرند. اما تمامی دانشگاههای ژاپن هم کوشیدند تا دانشجویان را از نظر مالی و روحیروانی پشتیبانی کنند.
مریم سِسی، دانشجوی روابط بینالملل و علوم سیاسی در دانشگاه توکیو میگوید: «از جانب دانشگاه، سلامت ما را کنترل میکردند، میبایست فرم آنلاینی را پُر میکردیم که نشان میداد حالمان چطورست و کلاسها چطور پیش میرود، تا ببینند چه کمکی لازم است.»
دنیس ایلیوشنکوف، دانشجوی «مطالعات صلح و ستیز» در دانشگاه توکیو نیز میافزاید:«بورسیهٔ دولتی به من رسید. یعنی من جزو دانشجویان غیرژاپنی بودم که تقاضای بورس دادم و مبلغی هم گرفتم.»
مسئولان ژاپن کوشیدهاند تا در زمانهٔ دشوار بحران کنونی، بهترین کمکهای ممکن را به خارجیهای ساکن کشور بکنند.