این مربی سرحال که نویسنده کتابی درباره رابطه ورزش و خدمت به جامعه است، فلسفه‌ای خاص درباره آمادگی جسمانی دارد. او بدن را نقطه اتکای دو چیز می‌داند: خوشحالی درون و پلی برای ارتباط مثبت با جامعه. فلسفه او درباره ورزش با عنوان «ژیمناستیک کیس» یا همان «ژیمناستیک بوسه» در دانمارک رواج پیدا کرده است.
آگهیکیس اوستگارد ۸۷ ساله مربی ژیمناستیک دانمارکی است که همچنان سخت با شاگردانش، که همگی بالای هشتاد سال سن دارند، به تمرین آمادگی جسمانی، تی‌آرایکس، دوچرخه سواری و حتی ژیمناستیک می‌پردازد.
این مربی سرحال که نویسنده کتابی درباره رابطه ورزش و خدمت به جامعه است، فلسفه‌ای خاص درباره آمادگی جسمانی دارد. او بدن را نقطه اتکای دو چیز می‌داند: خوشحالی درون و پلی برای ارتباط مثبت با جامعه. فلسفه او درباره ورزش با عنوان «ژیمناستیک کیس» یا همان «ژیمناستیک بوسه» در دانمارک و کشورهای همسایه رواج پیدا کرده است.
کرین در دهه سی میلادی در منطقه‌ای روستایی در غرب دانمارک و در خانواده‌ای کشاورز متولد شد. او از کودکی از ورزش لذت می‌برد و در نوجوانی مسیر ۱۳۰ کیلومتری خانه تا مدرسه شبانه‌روزی خود را با لذت با دوچرخه طی می‌کرد.
از همان زمان متوجه تبعیض علیه زنان در حوزه ورزش بود اما توانست به کمک پدر خود که مربی ژیمناستیک بود در این رشته ورزشی پیشرفت داشته باشد. او بدین ترتیب در دهه هفتاد میلادی نخستین زن دانمارک بود که در مسابقات ملی پرچمدار ورزشکاران هم وطن خود بود. او در زمینه ورزش نیز به تحصیلات پرداخت و به عنوان دبیر ورزش ۲۵ سال به جامعه خود خدمت کرد.
وی امروز ورزش و آمادگی جسمانی و شادی و نشاط آن را همچنان آموزش می‌دهد، این بار به شاگردان مسن‌تری که به کمک او می‌توانند تمرین‌های سخت تی‌آر ایکس را نیز انجام دهند.
او با ورزش افراطی مخالف است و رویکرد ورزشکارانی که به بدن خود فشار می‌آورند را اشتباه می‌داند. اما در عین حال به شاگردان مسن خود توصیه می‌کند که از توانایی‌های جسمی خود غاف نمانند و حرکاتی را که نمی‌توانند انجام دهند با حرکات دیگری جایگزین کنند.
کیس معتقد است که باید شادمانه ورزش کرد و از ورزش به عنوان پلی برای ارتباط با دیگران، با جهان و با خود و راهی برای تقویت آرامش درون یاد می‌کند.