پدیدهای که به تاثیر گازهای گلخانهای معروف است، اشعه خورشید را در اتمسفر زمین به دام میاندازد. اما دانستن اینکه چه میزان انتشار گازهای گلخانه ای در کجا تولید میشود، ساده نیست.
یکی از داغترین مباحث مربوط به تغییرات اقلیمی این است که بفهمیم چه کسی در کجا گاز دیاکسید کربن منتشر میکند و اینکه آیا میتوان تفاوت بین گاز دیاکسیدکربن طبیعی و گاز تولید شده توسط انسان را تشخیص داد. جرمی ویلکس، خبرنگار یورونیوز برای یافتن پاسخ به یکی از معدود رصدخانههای دیاکسید کربن در اروپا رفته است.
اما قبل از آن، ببینیم ماهوارههای طرح کوپرنیکوس، تغییرات آب و هوایی ماه اکتبر امسال را چگونه ثبت کردهاند.
کوپرنیکوس طرح اتحادیه اروپاست که دادهها و اطلاعاتی برای درک تغیرات آب و هوایی و پیش بینی وضعیت هو را بهطور رایگان ارائه میکند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آخرین تغییرات آبو هوایی ماه اکتبر ۲۰۱۹ از دید ماهوارههای کوپرنیکوس
سال ۲۰۱۹ تا کنون، سال رکوردهای ثبت شده در دمای هوا بوده است. دمای هوا در این ماه ۱.۳ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین دما در عصر پیش از انقلاب صنعتی ثبت شد.
علاوه بر دمای بالای هوا، میزان رطوبت هوا در ایرلند جنوبی، بریتانیا، فرانسه، هلند، بلژیک، لوکزامبورگ، آلمان، کشورهای بالتیک و روسیه بالاتر از میزان متوسط رطوبت بین سالهای ۱۹۸۱ و ۲۰۱۰ بیشتر بود.
البته در منطقه مدیترانه، همچنین دریای سیاه و اروپای شرقی میزان بارندگی کمتر از میزان میانگین ثبت شد.
اما خارج از اروپا، طوفان هاگیبیس در ژاپن رخ داد. همانطور که در نمودار زیر مشاهده میکنید میزان بارندگی در بخشهای آبی تیره ۲.۵ برابر میزان متوسط سال گذشته در همین دوره بود.
بیشتر بخوانید: تغییرات آب و هوایی؛ از جنگلسوزی آمازون تا ذوب یخچالهای طبیعی سوییس
انتشار گاز دیاکسیدکربن از سال ۲۰۰۳ افزایش داشته است
افزایش گرمایش جهانی نتیجه افزایش میزان انتشار گاز دی اکسید کربن است. در واقع پدیدهای که به تاثیر گازهای گلخانهای معروف است، اشعه خورشید را در اتمسفر را به دام میاندازد.
میزان انتشار گاز دیاکسیدکربن در جهان از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۸ افزایش یافته که علت آن چرخه فصلی است. در واقع، میزان این گاز در جو زمین بسته به نحوه واکنش طبیعت تغییر میکند.
حال این سوال مطرح میشود که چگونه میزان دی اکسید کربن موجود در جو را اندازه گرفت و چگونه میتوان گاز تولید شده توسط گیاهان را از گاز ناشی از فعالیتهای انسانی تفکیک کرد؟
وضعیت موجود غلظت دی اکسیدکربن موجود در جو
به گفته سازمان جهانی هواشناسی و سازمان جهانی دیدهبان جو در سرتاسر جهان ۳۱ رصدخانه گازدیاکسیدکربن وجود دارد.
رصد خانه موجود در Puy de Dome در مرکز فرانسه، یکی از این مراکز است. در این رصدخانه میزان گاز دیاکسید کربن ناشی از سوخت، حمل و نقل و صنایع مختلف و همچنین گاز تولید شده در طبیعت، در هر ثانیه از روز کنترل میشود.
میشل رامونه، یکی از دانشمندان این رصدخانه درباره این دادهها میگوید: «در حال حاضر در هر میلیون ذره هوا ، ۴۱۵ ذره دی اکسید کربن وجود دارد. به خاطر داشته باشید که پیش از انقلاب صنعتی، میزان ذرات دی اکسید کربن در جو ۲۸۰ ذره در میلیون بود. معنایش این است از آن زمان هر سال تعداد ذرات ۲ الی ۳ ذره افزایش داشتهاست.»
در سال ۲۰۱۸ میلادی ۳۶ گیگاتن گاز دیاکسید کربن در جو زمین منتشر شد
فعالیت انسانی باعث افزایش ذرات دیاکسید کربن در اتمسفر شده است. تنها سال گذشته بیش از ۳۶ گیگاتن دیاکسید کربن منتشر شد. نیمی از این آلایندهها توسط گیاهان، درختان و اقیانوسها جذب میشود.
اما این آلایندهها به سرعت با جو مخلوط میشود. در نتیجه، دانستن اینکه چه میزان انتشار گازهای گلخانهای در کجا تولید میشود، چالشی بزرگ است.
میشل رامونه میافزاید: «ما غلظت کل دیاکسید کربن را اندازه میگیریم. سپس میخواهیم گاز تولیدشده توسط گیاهان را با رنگ سبز و گاز ناشی از خودروها را با رنگ سیاه نشان دهیم. اما این کار ساده نیست.»
میزان اندازهگیری دیاکسیدکربن در همه جا یکسان نیست
دانشمندان معتقدند میتوان با استفاده از گازهای دیگر و ایزوتوپهای مربوط به دی اکسید کربن ناشی از فعالیت انسانی در اتمسفر، این کار را انجام دهند.
آنها همچنین قصد دارند دادههای بیشتری را از ماهوارههای جدید یا ایستگاههای نظارت هواشناسی جمع آوری کنند تا ببیند واقعاً چه اتفاقی میافتد.
میشل رامونه در این باره میگوید: «جاهایی در جهان وجود دارد که تقریباً هیچ اندازهگیریای در آنها صورت نمیگیرد. اندازهگیری دیاکسیدکربن در آفریقا، آمازون و سیبری، برای درک چرخه جهانی کربن و تعامل آن با اکوسیستم های موجود در زمین به ویژه در جنگلهای آمازون و جنگلهای گرمسیری آفریقا مهم است. در نتیجه از نظر اندازهگیری بهشدت کمبود وجود دارد.»
این اندازه گیریها به دلایل مختلف اهمیت دارند. میزان دیاکسیدکربن جذب شده توسط طبیعت میتواند به دلیل پدیدههایی مانند موج گرما تغییر کند. اما کشورها باید بدانند که سیاستهایشان برای کاهش انتشار دیاکسیدکربن تا چه اندازه مؤثر است، حتی اگر این تأثیر تا چندین دهه محسوس نباشد.
میشل رامونه میافزاید: «تاثیر اقدامات امروز تا ۳۰ الی ۵۰ سال آینده معلوم میشود. به همین دلیل هم ایجاد انگیزه در جوامع آنها دشوار است.»