دیوید بکهام، می‌گوید حضور لیونل مسی در لیگ فوتبال آمریکا MLS هدیه باشگاه اینترمیامی به آمریکا است.
آگهیهافبک پیشین باشگاه‌های منچستر و رئال مادرید که حالا مالک باشگاه اینترمیامی در لیگ آمریکا است در گفتگویی با خبرگزاری فرانسه درباره حضور و تاثیر بهترین بازیکن دنیا در MLS می‌گوید.
بکهام که حالا به عنوان سفیر یونیسف فعالیت می‌کند در نخستین سفر خود به هند در این جایگاه اعتراف می‌کند که هنوز باور اینکه لیونل مسی را در تیم خود دارد برایش سخت است. او همچنین در ادامه می‌گوید: «ما همیشه می‌دانستیم که آوردن لئو به آمریکا و نه فقط به میامی، هدیه ما به آمریکا و MLS خواهد بود. چرا که کسی مثل او همیشه بازی را تغییر می‌دهد. می‌دانید که او الهام بخش بسیاری در جهان فوتبال بوده است. دقیقا به همین خاطر بود که می‌خواستیم لئو را به تیم بیاریم. البته ما می‌خواهیم قهرمان هم شویم و می‌خواهیم به بهترین تیم لیگ تبدیل شویم.»
لیونل مسی در پایان فصل پیشین فوتبال و با اتمام قراردادش با پاری‌سن‌ژرمن تصمیم گرفت در انتقالی آزاد به باشگاه اینتر میامی ایالات متحده بپیوندد و به تمام پیشنهادات نجومی باشگاه الهلال عربستان پاسخ منفی داد. مسی از زمان حضور در اینتر میامی توانسته اثر خود را بر این باشگاه بگذارد و نتایج این تیم قابل مقایسه با دورانی پیش از حضور لیونل مسی نیست. با این حال این بازیکن ۳۶ ساله نتوانست اینتر میامی را به پلی‌آف این فصل رقابت‌های MLS برساند.
بکهام در بخش دیگری از این گفتگو همچنین اضافه کرد که یکی از دلایلی که به سمت خرید مسی رفته این بوده که قصد داشته این بازیکن را به عنصری الهام بخش برای نسل بعدی بازیکنان فوتبال در آمریکا تبدیل کند.
کاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال انگلستان در خصوص فعالیت‌های خود در یونیسف هم می‌گوید: «در طول سفرهایم در طول سالها دیده‌ام که چگونه دختران جوان عقب می‌مانند، آنها از حقوق و فرصت‌های برابر با پسران برخوردار نیستند. بنابراین تمرکز ما در ۵-۱۰ سال گذشته واقعا بر روی دختران بوده است.»
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
او همچنین اضافه کرد که به باور او ورزش می‌تواند نقشی کلیدی در زندگی کودکان داشته باشد همانطور که در زندگی خود او چنین نقشی داشته است. بکهام که خود صاحب چهار فرزند است در ادامه می‌گوید: «من وقتی با یونیسف به روستاهای مختلف در سراسر جهان می‌روم و وقتی فوتبال را به این روستاها می‌بریم، می‌بینم که چهره این بچه‌ها روشن می‌شود. لحظاتی که من با آنها فوتبال بازی می‌کنم، برایشان دیگر مهم نیست چه اتفاقات دیگری در اطراف آنها رخ می‌دهد و همه اتفاقات بد را فراموش می‌کنند.»