«مرکز ۷۳» یکی از زبده‌ترین واحدهای نیروهای ویژه اوکراین است و اعضای این واحد در واقع پیشاهنگان خط مقدم، اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین و خرابکاران زیر آب هستند.
آگهیاعضای تیم ضربت آنها، بخشی از نیروهای عملیات ویژه هستند که گروه‌های چریکی را در سرزمین‌های اشغالی اداره می‌کنند، مخفیانه به پادگان‌های روسیه می‌روند تا اقدام به بمب‌گذاری کنند و زمینه را برای بازپس‌گیری سرزمین‌های تصرف شده توسط روسیه آماده کنند.
در جریان ضدحملاتی که طی ۶ ماه گذشته علیه مواضع روس‌ها انجام شد، نیروهای «مرکز ۷۳» بسیار پویاتر و موثرتر از دیگر نیروهای این کشور در دو جبهه اصلی جنگ عمل کردند و درنهایت نیز موفق‌تر از دیگر نیروهای این کشور بودند.
یکی از اولین و مهمترین ماموریت‌های این گروه در ماه‌های آغازین این جنگ، نجات مردم همچنین باقیمانده نیروها و تجهیزات اوکراین پس از فرو ریختن سد دنیپرو در منطقه خرسون همچنین حفظ حداکثر کنترل اوکراین بر این منطقه بود. آن هم در حالی که با فرو ریختن این سد، سطح آب تا ۲۰ متر افزایش یافته بود و هرچه که در مسیر بود، به زیر آب فرو می‌رفت.
در چنین اوضاعی، نبرد شدیدی میان نیروهای ویژه اوکراین و نیروهای روسیه در خرسون در جریان بود؛ مبارزه بر سر اینکه نیروهای کدام طرف می‌توانند با کاهش سطح آب، زمین‌های بیشتری را در کنترل خود در آورند و به این ترتیب کنترل کامل منطقه دنیپرو را در دست بگیرند.
تلاش برای بازپس گیری سرزمین‌های خرسون
خبرنگار خبرگزاری آسوشیتدپرس در ۶ ماه اخیر چند بار به یکی از واحدهای این نیروها در امتداد جبهه دنیپرو پیوسته است تا از نزدیک تماشاگر فعالیت‌های آنها باشد.
این خبرنگار، اعضای این واحد را به شبگردهایی تشبیه کرده که هرگز با دیدن ظاهر آنها، نمی‌توان به ماموریت‌های مهمی که دارند پی برد.
آنها می‌توانند در زمان لازم به‌سرعت خود را از غیرنظامیانی ناآشنا با جنگ به جنگجویانی نخبه تبدیل کنند و پس از پایان عملیات مخفی‌شان نیز بار دیگر به دنیای افراد گمنام برگردند.
اگرچه آنها به‌ندرت از پیروزهای خود سخن می‌گویند و اوکراینی‌ها نیز به‌ندرت درباره عملیات آنها چیزی می‌شنوند، اما انتشار بیانیه‌های توأم با خوشحالی ارتش روسیه درباره انهدام یکی از واحدهای «مرکز ۷۳»، نشان‌دهنده کارآمدی فعالیت آنهاست.
اعضای این نیرو مجهز به مدرن‌ترین تجهیزات از جمله عینک دید در شب، تفنگ‌های ضدآب همچنین دستگاه‌های تنفسی زیر آب هستند که در سطح آب حبابی تولید نمی‌کند.
هنگامی که ماموریت محرمانه آنها بطور مثال در ژوئن ۲۰۲۳ میلادی در کنار رودخانه دنیپرو آغاز شد، خانه‌های متروک، کلوپ‌ها و مغازه‌ها به سرعت به دفتر مرکزی عملیات تبدیل شدند و دهها کامپیوتر در محل مستقر شدند. با این وجود مخفی بودن کارشان باعث شده که مرتباً مجبور به تغییر مکان باشند و بتوانند فقط چند ساعت در روز بخوابند.
آنها همواره در حال بررسی مسیرهای جدیدی برای ضدحمله هستند و گاه نیروهای روسی را تحریک می‌کنند تا به سمتشان تیراندازی کنند تا به این ترتیب مکان دشمن مشخص شود.
آنها پس از فرو ریختن سد دنیپرو نیز صبورانه منتظر ماندند تا آب فروکش کند تا بتوانند مواضع کلیدی را تصرف کنند و زمینه را برای ورود پیاده نظام و تفنگداران دریایی اوکراین به منطقه خرسون فراهم کنند.
نیروهای ویژه این مرکز، در نبردهای شرق اوکراین که یکی دیگر از جبهه اصلی ضد حملات بود نیز شرکت داشتند.
تجهیز و آموزش نیروها توسط ناتو
اوکراین نیروهای ویژه خود را پس از الحاق سریع شبه‌جزیره کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی ایجاد کرد.
الکساندر کیندراتنکو، افسر مطبوعاتی نیروهای عملیات ویژه می‌گوید: «ما متوجه شدیم که از نظر تعداد، بسیار کمتر از دشمن هستیم. بنابرانی سعی کردیم کیفیت فعالیتمان را افزایش دهیم و گروه‌های کوچکی را تشکیل دهیم که وظایف عملیاتی یا استراتژیک را انجام دهند.»
به گفته او، نیروهای ویژه عمدتا توسط اروپایی‌ها از جمله متخصصانی از کشورهای عضو ناتو آموزش دیدند و تجهیز شدند و تجربیاتشان در جریان نبرد کنونی نیز نشان داده که در همین مدت کوتاه، به اندازه معلمانشان مهارت پیدا کرده‌اند.
از نظر نیروهای ویژه، اکنون کارهایی مانند جستجوهای تا حد امکان نزدیک به روس‌ها، کار گذاشتن مواد منفجره درست زیر چشم آنها و انجام عملیات زیر آب (که دیگر سربازان آنها را کارهای پرخطر و مرگبار می‌دانند)، ماموریت‌هایی روتین و عادی محسوب می‌شوند.
ماموریت نیروهای «مرکز ۷۳ » در کنار رودخانه دنیپرو همچنان ادامه دارد و حتی در دمای زیر صفر زمستانی نیز آنها سعی دارند مناطق بیشتری را با فروکش کردن آب باز پس بگیرند.
آگهیاگرچه نیروهای روسیه دارای تجهیزات نظامی سهمگین‌تری هستند اما نیروهای ویژه اوکراینی نیز در این نبردهای پنهان دارای برتری‌هایی هستند. از جمله اینکه بسیاری از اوکراینی‌ها دوزبانه بزرگ می‌شوند و به همین دلیل می‌توانند ارتباطات میان نیروهای روسیه را در زمان واقعی رهگیری و درک کنند؛ در حالی که سربازان روسیه برای این کار به یک مترجم زبان اوکراینی نیاز دارند.
با این وجود یکی از مهمترین مشکلات نیروهای ویژه اوکراین در نبردهای پنهانشان، نبود نیروهای پشتیبان نظامی کافی برای حفظ موقعیتهایی است که آنها به سختی و زیر آتش توپخانه و حمله پهپادها و بمب‌های لغزنده روسی به دست آورده‌اند.
از جمله اینکه چندین تیپ اوکراینی برای حفظ مواضع بازپس گرفته شده در منطقه خرسون فرستاده شده‌اند و هم اکنون در آنجا حضور دارند. اما دوام آوردن در خط مقدم جبهه در هوای پایین‌تر از صفر آنهم در حالی که نیروهای اوکراینی در مقایسه با روس‌های اطراف مجهز نیستند، آسان نیست و پیشروی آنها در زمستان بسیار سخت‌تر است.
روسیه علیرغم اینکه منطقه خرسون را در طول شش ماه ضدحملات هرگز بطور کامل کنترل نکرده، اما آن را همچنان متعلق به خود می‌داند و نیروهای اوکراینی و «مرکز ۷۳» نیز همچنان حتی در ایام کریسمس به جنگ برای حفظ مواضع خود ادامه می‌دهند.