سونیا یونچه‌وا یکی از بزرگترین خوانندگان سوپرانوی دوران است که هر نقش را با اشتیاق تمام ایفا می‌کند.
این خوانندهٔ بلغار اخیرا دو نقش دشوار را همزمان در اپراخانه‌های میلان و وین برعهده گرفته است.
او دربارهٔ روند کارش می‌گوید: «من آوازها را عمدتاً به‌تنهایی یاد می‌گیرم. عاشق روند این کارم. به استودیوی کوچکم می‌روم و قطعه را می‌نوازم. نواختنش با پیانو خیلی کمکم می‌کند. این بخش کار خیلی شخصی است چون می‌توانم حال‌وهوای متفاوتی به کار بدهم.»
لااسکالای میلان؛ اپراخانهٔ محبوب خوانندگان بزرگ
این خوانندهٔ برجستهٔ سوپرانو در اپراخانهٔ اسطوره‌ای لااسکالای میلان تمرین می‌کند. اومبرتو جوردانو، آهنگساز ایتالیایی نخستین اپرایش را در سال ۱۸۹۶ با موفقیت در لااسکالا اجرا کرد، جایی که یکی از باشکوه‌ترین اپراخانه‌های جهان است و همهٔ خوانندگان بزرگ در آن حضور داشته‌اند.
لااسکالا برای سونیا یونچه‌وا هم جایگاه ویژه‌ای دارد. او که جایزهٔ مسابقهٔ خوانندگی اُپرالیا را سال ۲۰۱۰ در همین سالن از آن خود کرده است. یکی از کاراکترهای تراژیک یونچه‌وا مادالنا در اپرای آندرئا شنیه است. ماجرای این اپرا داستان آندرئا شنیه، شاعر انقلابی است که عاشق مادالنا می‌شود، اما عشق این دو فرجامی ویرانگر دارد.
او دربارهٔ این نقش می‌گوید: «عشق او کاملا تحت تاثیر قرارم داده، یعنی عشق کاملی که این زن نثار محبوبش می‌کند و در پایان ماجرا سرانجام تصمیم می‌گیرد بدون او زنده نباشد، درنتیجه با او می‌میرد.»
اجرای نشسته و تمرین روی صحنه پیش از اجرا
مارکو آرمیلیاتو، رهبر ارکستر این اجرا «سیتزپروپ» یا «اجرای نشسته» را برای خوانندگان نخستین فرصت می‌داند تا خود را محک بزنند و می‌افزاید: « آنها می‌بینند ارکستر چطور می‌نوازد و تلفیق شگفت و جادویی کار چطور به‌وجود می‌آید.»
گام بعدی تمرین روی صحنه است، خوانندگان با دکور و جای ورود و خروج‌شان آشنا می‌شوند.شب افتتاحیه فرا می‌رسد، و اجرا با موفقیت به پایان می‌رسد. چند هفته بعد، سونیا درحالی‌که همچنان در میلان اجرا می‌کند، برای ماجراجویی بعدی‌اش آماده می‌شود، ایفای نقش در اپرای مادام باترفلای پوچینی.
شناخت نقش با غرق شدن در تاریخچهٔ آفرینش و اجراهای متفاوت آن
او برای پیداکردن این نقش دشوار، و دیدن تاریخچهٔ اجرایش سری به آرشیو ریکوردی می‌زند. جایی که میراثی غنی را در خود زنده نگاه داشته و بزرگترین مجموعهٔ تاریخ اپرای ایتالیا به‌شمار می‌آید؛ دو قرن موسیقی از وردی تا روسینی و پوچینی.
پی‌یر لويجی لدا، مدیر آرشیو ریکوردی می‌گوید: «کلکسیون پوچینی احتمالا کاملترین و جامع‌ترین مجموعهٔ ماست، برگه‌های نت با امضای او را داریم، طراحی لباس اجراها، و میزان‌سن‌های اجرای اول آثارش را داریم، بنابراین واقعا قادر به بازسازی سبک اجرای این شاهکارهاییم.»
ماریا پیا فراریس کارمند این آرشیو نیز می‌افزاید که پوچینی هر اتفاق صحنه را روی برگهٔ نتش می‌نوشته است، و این کار را به نوعی از وردی آموخته بوده است.
اهمیت مرزشکنی و انتخاب نقش‌های تازه برای هنرمند
این نقش یکی از نقش‌های تعیین‌کنندهٔ اپراست. سونیا از میلان راهی وین می‌شود تا در این تراژدی فوق‌العاده نقش گیشا چوچیوسان را ایفا کند، داستانی که یکی از ماندگارترین عشق‌های یک‌سویه را در اپرا روایت می‌کند.
او دربارهٔ این اپرا و نقش خود در آن می‌گوید: «وقت خواندن اینها دشوار می‌توانم جلوی اشکم را بگیرم. واقعا تحسین‌انگیز است که چقدر پراحساس است. شخصیت این زن ازنظر احساسی بسیار شکننده است و همزمان به‌طرزی باورنکردنی قوی است. چیزی که در او ستایش می‌کنم این است که وقتی حرفی را می‌زند آن را باور دارد و پایش می‌ایستد.»
این خوانندهٔ برجسته در پایان می‌افزاید: «به‌نظرم مهم است که هنرمند همواره مرزشکنی کند و دنبال نقش‌های تازه باشد، این کار به من حال‌وهوای تازه می‌دهد، شگفت‌انگیز است.»