گوردون براون، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور آموزش جهانی، منع تحصیل و اشتغال زنان و دختران افغان توسط طالبان را «جنایت علیه بشریت» خواند که باید مورد تعقیب دیوان بین‌المللی کیفری قرار گیرد.
آگهینخستوزیر پیشین بریتانیا روز سه‌شنبه ۱۵ اوت همزمان با دومین سالگرد سقوط کابل به دست گروه اسلامگرای افراطی طالبان، با حضور در یک کنفرانس مطبوعاتی رهبران طالبان را مسئول «وحشیانه‌ترین، شرورانه‌ترین و دفاع‌ناپذیرترین نقض حقوق دختران و زنان در جهان امروز» خواند.
آقای براون همچنین گفت که با ارسال یک نظر حقوقی به کریم خان، دادستان دیوان بین‌المللی کیفری استدلال کرده است که منع تحصیل و اشتغال دختران و زنان یک «تبعیض جنسیتی» است و باید از طرف دیوان بین‌المللی کیفری مورد تعقیب قرار گیرد.
وی افزود: «جامعه بین‌المللی امروزه باید تلاش‌های خود را برای بازگرداندن آزادی به دختران و زنان برای رفتن به مدرسه، دانشگاه، کار، قدم زدن در مکان‌های عمومی و بهرمندی از اختیارات ابتدایی و پایان دادن به آنچه بسیاری آپارتاید جنسیتی علیه دختران و زنان می‌دانند، افزایش دهد.»
طالبان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ و در آخرین هفته‌های خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان، کابل را تسخیر کرد و مجددا پس از ۲۰ سال بر قدرت مسلط شد.
این گروه افراط‌گرای اسلامی از آن زمان تا کنون با صدور بیش از ۲۰ دستور، در محدودکردن و حذف زنان از فعالیت‌های اجتماعی کوشیده است؛ محدودیت‌های بسیاری نیز بدون دستور بر زنان اعمال شده است.
گوردون براون با اشاره به سیاست اتحادیه اروپا در قبال رهبران بنیادگرای طالبان گفت: «هر دولتی از جمله بریتانیا و ایالات متحده باید به پیروی از اتحادیه اروپا مسئولان اتخاذ این تصمیمات تبعیض‌آمیز علیه دختر‌ها و زنان افغانستان را تحریم کند. من امروزه خواستار آزادی رهبران سازمان‌های دولتی هستم که به دلیل دفاع از حقوق زنان و دختران زندانی شده‌اند.»
فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور آموزش جهانی همچنین در مورد حمایت نهاد‌های بین‌المللی از راه‌های جایگزین برای تحصیل دختران افغانستان گفت: «جامعه بین‌المللی باید نشان دهد که به رغم ممانعت‌های دولت افغانستان، مردم این کشور می‌توانند از تحصیل بهره‌مند شوند و بنابراین ما به حمایت و تامین مالی آموزش اینترنتی پرداختیم. ما از مدارس زیرزمینی نیز حمایت می‌کنیم. همچنین پشتیبان تحصیلات دخترانی هستیم که مجبور به ترک افغانستان شده‌اند و به یاری ما برای رفتن به مدرسه نیازمندند.»
آقای براون همچنین از دودستگی در میان مسئولان افغانستان در قبال اتخاذ سیاست‌های مرتبط با زندگی زنان و دختران خبرداد و گفت: «افراد بسیاری در وزارت معارف افغانستان حضور دارند که خواستار بازگشت حق تحصیل دختران هستند. اما به باور من روحانیون قندهار به شدت در قبال این موضوع ایستادگی می‌کنند و به صدور دستورات خود ادامه می‌دهند. واپسین دستور این بود که زنان و دختران نمی‌توانند به بازدید مکان‌های عمومی از جمله قبرستان‌‌هایی که عزیزانشان در آن‌ها خاک شده‌اند بروند. به نظر من افزایش فشار بر روحانیون طالبان به ویژه باید از جانب رهبران کشورهای عمدتا مسلمان صورت گیرد و این فشارها که من خواستار آن‌ها هستم، موثر خواهند بود. ما باید این روحانیون را متقاعد کنیم که برداشت‌شان از اسلام که منجر می‌شود حقوق اولیه برابری برای مردان و زنان متصور نباشند، اشتباه است.»